تا کی سانتریفیوژها بچرخد ولی چرخ زندگی مردم نچرخد؟!

حسن مخملی - این روزها عده ای از عناصر جا مانده از تفکرات ورشکسته نئولیبرالیستی و نئوکینزی با نیش و کنایه و استهزاء، حضرت آقای رئیسی را متهم به ناکارآمدی در قوه قضائیه در مبارزه با فسادهای مالی دولت دهم و به ناتوانی در برنامه ریزی برای اشتغال بیکاران سرریز شده از زمان آقای روحانی به دولت یازدهم می کنند! 

صادقانه باید اقرار کرد وقتی حضرت آقای روحانی باتکاء دکتر نوبخت و آقای جهانگیری به ما اثبات کردند با یک کلید ساده فلزی می توان از نرخ رشد ۶-% ی نه طی ۴ سال بلکه ظرف مدت ۱۰۰ روز به رشد ۱۱/۷ رسید! یعنی جهشی باور نکردنی حدود ۱۷ درصد که این نرخ های رشد بدون تورم جزء پدیده های نادر در کشورهای نفتی در حال توسعه به شمار می رود علی برکت الله ست! کار بشر دو پا نیست. فرجام یک برجام قهرمانانه است. بر این اساس؛ اگر با تحویل گرفتن خزانه و صندوق توسعه و صندوق ذخیره ارزی خالی و فروش نفت ۳۰$ ی و صرف ۹۰% انرژی کابینه برای دیپلماسی لبخندهای شجاعانه در ۱+۵ برای حراج ۱۰۰۰ میلیارد دلاری انرژی هسته ای کشور بتوان به این نرخهای عجیب دست یافت، می توان نتیجه گرفت برای هر کارگر در هر هفته ۱ ساعت دستفروشی و گلفروشی سر چار راهها ایجاد کرد. حتی می توان نرخ رشد ۵۰% ی را با خزانه و صندوقهای پر باضافه ۱۷۰ میلیارد دلار طلب خارجی تجربه کرد. فراتر از آن می شود نه تنها برای ۵۰۰۰,۰۰۰ نفر در ایران بلکه برای چینی های بیکار نیز سالانه ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ شغل ایجاد کرد! البته بدون احتساب فضای مجازی که با اسنپ ۲۰۰۰,۰۰۰ موتوری مسافرکش و دستفروش ورشکسته را سر کار تمام وقت گذاشت! ایکاش حضرات روحانی و نوبخت بجای جناب نعمت زاده که اشتهار به وارد کردن انحصاری مدیر خارجی بدون گمرک و ترکان که بانی آزاد کننده مناطق استانهای مرزی کشور و سرایدار کننده ملت مستضعف برای باغداران و ویلاداران رانتخوار در مناطق آزاد هستند، نخبگانی مانند مدیر اسنپ و ای بِی و دیجی کالا را استخدام می کردند تا مجبور نشوند با کلنگ روبان بسته دیوار و سقف و ستون تحریم ها و قلب رئَکتور اراک را کنتراتی تخریب و فروپاشی و پر کنند تا چرخ زندگی مردم دستفروش و گلفروش و موتوری های مسافرکش را بچرخانند. و از همه مهمتر شبِ واریز یارانه ها، وزارای کهنسال کابینه در صف توالت، این پا اون پا کنند! بعد هم کاشف بعمل بیاد که علت اصلی دل پیچه و عذاب وجدان حضراتشان، به سبب حقوقهای نجومی و اختلاسهای بیش از ۳۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ میلیاردی (آخر دوره دولت احمدی نژاد) و خوشگذرانی در سفارتخانه سوئدی بهنگام مقایسه با ۴۵ تومن پول خُرد ته جیب بچه خردسال آقای حسین فریدون، بعنوان یارانه که نه حق معاش در کنار ایجاد یکساعت شغل دستفروشی، گورخوابی است! 

یا للعجب از کلمات قصار رئیس جمهور امیدوار و مدبر که فرمودند: "تا کی سانتریفیوژها بچرخد ولی چرخ زندگی مردم نچرخد؟" و یا اینکه "تا کی از اقتصاد برای سیاست وام بگیریم و از سیاست برای اقتصاد وام نگیریم؟". تو خود حدیث مفصل بخوان از این چرخشهای قهرمانانه و وامگیری هایی که ملت ایران را تا ۲۵ سال آینده مانند ارباب فکری لیبرالشان مرحوم آ. ه. ر. با نرخ تورم ۴۹% ی و ۶۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ $ بدهی به دولت گفتگو با تمدن های دنیا و تساهل برای فتنه گری و انقلاب رنگی و براندازی  در داخل ایران عزیز تحویل دادند و رفتند.

امید است که مردم شریف ایران و اوراق زرین تاریخ انقلاب اسلامی این قراردادهای شنیعتر از گلستان و ترکمنچای و کاپیتولاسیونهای فکری و فرهنگی و خدمات خود تحریمیهای مدبرانه و شجاعانه و واداده گیها به کدخداهای از خدا بی خبر را هرگز از یاد نبرند. 

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه خود خواند و برفت

خُنُک آن نغمه که مردم بسپارند بیاد.