خدا را شکر که محمود شهید شد

سال 94 بود که محمود شفیعی برای دفاع از حریم اهل بیت به سوریه رفت و مزد سال‌ها جهاد خود را از خدا گرفت و شربت شهادت را نوشید, اما پیکرش در منطقه جاوید الاثر شد. حال پس از 2 سال پیکر این شهید جهادگر مدافع حرم از طریق آزمایشDNA شناسایی شده است.

شهید شفیعی از سال 80 مشغول فعالیت‌های جهادی در مناطق محروم غرب کشور بوده است به‌گونه‌ای که در کنار فعالیت‌های عمرانی از فعالیت‌های فرهنگی ـ تربیتی در قبال مردم منطقه و نیروهای جهادی همراه خود غافل نبوده است همچنین در طول مدت مبارزه با تروریستها در سوریه رسیدگی به اوضاع زندگی محرومان سوری دغدغه ایشان بوده و حتی به‌صورت شبانه به همراه همرزمانش برای محرومان منطقه وعده غذایی آماده می‌کرده است.شهید محمود شفیعی علاوه بر فعالیتهای فرهنگی ـ تربیتی در اسلامشهر و فعالیتهای مستمر جهادی در کرمانشاه در چندین سال نیز در شهرستان پیشوا مشغول فعالیتهای فرهنگی ـ تربیتی بوده است.

شهید شفیعی برای مبارزه با تروریستهای تکفیری دو بار به سوریه اعزام شد و در تاریخ 29 آذر 94 در جبهه دفاع از حریم اهل بیت در سوریه شهد شیرین شهادت را نوشید. حال پس از شناسایی پیکر مطهرش پدر, مادر, همسر و فرزندانش با حضور در معراج شهدا برای آخرین باز با پیکر شهیدشان وداع کردند.

در این مراسم پدر شهید شفیعی در خصوص ویژگی‌های فرزندش می‌گوید:  محمود فرزند دومم بود و فوق العاده عالی بود.او  فرمانده پایگاه بسیج بود و هم  فعال اردوهای جهادی. سعی میکرد بچه ها اهل قرآن و مسجد و اهل جهاد باشند.خودش هم بسیجی بود. هوای همه بچه ها را داشت و حلقه معرفت برای‌شان برگزار می‌کرد.محمود هدفش این بود که بچه ها زود ازدواج کنند و شرایط برای ازدواج بچه ها فراهم می‌کرد.

او ادامه می‌دهد: محمود در قالب گروه های جهادی برای خانه سازی مناطق محروم می‌رفت و به مردم آن مناطق کمک و به مشکلات آنان رسیدگی می‌کرد. او از حقوق خودش می زد و به دیگران کمک می‌کرد. یک بار نشد که وارد خانه شوم و او تمام قد بلند نشود. به من و مادرش بسیار احترام می‌گذاشت. وارد اتاق که می‌شدم احترام به ما می‌کرد. اگر بین دوستانش ناراحتی و اختلافی بود، سعی می‌کرد این اختلاف را برطرف کند. 

پدر شهید شفیعی در خصوص ماجرای رفتن فرزندش به سوریه می‌گوید: محمود زمانی که سوریه رفت,به ما نگفت به سوریه می‌رود. زمانی هم که شهید شد,  8  و 9 ماه مشخص نبود به شهادت رسیده و بعد از 9 ماه گفتند که به شهادت رسیده است اما باز هم یقین نداشتند اما به من الهام شده بود او همان اول شهید شده است. ما راضی به رضای خدا هستیم و وقتی گفتند محمود شهید شده ما گفتیم این امانتی بود که خدا به ما داد و در راه اسلام و اهل بیت(ع) رفته است و راه بدی نرفته لذا ما احساس ناراحتی نداشتیم و خدا را شکر می کنیم که در این راه تمام هستی اش را داد.

مادر شهید مدافع حرم محمود شفیعی نیز می‌گوید: محمود از وقتی که به دنیا آمد هوایی بود و من نمی دانستم چه دسته گلی دارم. به دنیا آمدنش مصادف با تولد امام حسن(ع) بود. وقتی می‌خواست به سربازی برود، مادر شهید قاجار ساکش را بست و او را راهی کرد و وقتی از سربازی برگشت مادر شهید قاجار به استقبالش رفت.

او در خصوص دیگر خصوصیات فرزندش می‌گوید: محمود به دیگران خیلی کمک می‌کرد و دست خیر بود. او مرتب به اردوهای جهادی می رفت و شب که می شد غذای بچه های جهادی را جمع می کرد و برای فقرای آن روستاها می برد.

مادر شهید شفیعی ادامه می‌دهد: محمود در خانواده ما تک بود و نمونه بود. همیشه می‌گفت مادر دعا کن من شهید شوم و راه حسینی را بروم. خدا را شکر می‌کنم که محمود با شهادتش ما را سرافراز کرد, آن شیری که من به او دادم حلالش باشد و آن نانی که پدرش به او داده حلالش باشد.