برای حفظ کشورمان کاری کنیم

ایران درکمند بحران های متعدد گرفتار آمده است برای حفظ کشورمان کاری کنید...
تورم، بیکاری، مواد مخدر، بحران آب، بحران محیط زیست، کاهش ازدواج، افزایش طلاق، افول اخلاق و سرمایۀ اجتماعی، کاهش بودجه عمرانی، تهدیدهای منطقه ای و فرا منطقه ای و ....

این در حالی‌ است که در سطح بین المللی هم پیرمرد روانپریش و تاجری کلاه بردار به‌نام ترامپ و جوان بی خرد اما جویای نام همچون بن سلمان و رژیم اسرائیل برای تنگ کردن عرصه بر ایرانیان هم قسم شده‌اند و در این سوی میدان ما فقط در حال غُر زدن و انداختن مشکلات به گردن همدیگر هستیم ...

اصلا غُر زدن، تخریب و مقابله به مثل کردن تبدیل به اصلی‌ترین تفریح و سرگرمی ما شده است در خانه، تاکسی، اداره، بانک، صف نان و در فضای مجازی...

همگی در حال غر زدن و به نوعی هل دادن مشکلات بر روی همدیگر هستیم چرا که راحت‌ترین کار این است که با نسبت دادن مشکلات به بقبه خودمان را تبرئه کنیم . البته در اینکه مسئولین اشتباه دارند حرفی نیست اما در این مجال برآنیم که به خودمان بپردازیم، زیرا اکثر ما در به وجود آمدن وضع فعلی کمتر از آنها مقصر نیستیم و نباید به بهانۀ عملکرد ضعیف برخی مسئولان ،از مسئولیت فردی شانه خالی نماییم :
مسئولی که یادش رفته باید بازنشسته شود و...
کشاورزی که برداشت غیرمجاز آب دارد و...
مهندسی که کیفیت را فدای کمیت می کند و...
خانه‌داری که تفکیک زبالۀ تر و خشک را رعایت نمی کند و...
تعمیرکاری که قطعۀ چین جای فرانسه می فروشد و...
راننده‌ای که تخلف را زرنگی می داند و...
خبرنگاری که برای خوشایند برخی از واقعیات گریزان است و...
بقالی که تاریخ انقضای اجناسش را پاک می کند و...
معلمی که توجیه کم‌کاری را حقوقش می داند و...
تلویزیونی که شعور مردم را نادیده می‌انگارد و...
کارمندی که مردمداری نمی کند...
مدیری که هم زمان چند پُست دارد و...
قاضی که غرور و نخوت دارد و یادش رفته که وجدان و خدایی هم هست و...
نانوایی که نان بدون کنجد نمی فروشد
دانشجویی که تحقیق و پایان‌نامه می خرد
مربی مهدکودکی که به بچه‌ها خواب‌آور می دهد
مسئول خریدی که قیمت فاکتور را بالاتر می زند
پزشکی که نگاهش به بیمار ، ابزاری برای کسب درآمد بیشتر است و...
استاد دانشگاهی که دغدغه اش چاپ مقاله توسط دانشجویان به نام است و...
پلیسی که یادش رفته اصلا فلسفۀ وجودیش افزایش آرامش در جامعه است و...
آشپزی که با پوست مرغ چرخ شده ، سویا و نان‌خشک برای مردم کباب کوبیده می پزد
دندانپزشکی که بدون دلیل دندان بیماری را جراحی و عصب‌کشی می کند
نماینده مجلسی که دغدغه اصلیش رای‌ آوردن مجدد است و منافع ملی را فدای منافعش می کند
بنگاه مسکنی که برای جوش دادن معامله از گفتن هیچ گونه دروغی فروگذار نمی کند
و افرادی که در فضای مجازی دایم بدنبال مقصرند انگار که آنان هیچکاره بوده اند...
و .....
البته بدیهی‌ست مسائل فوق همگانی نیست
اما جای انکار هم نیست که بسیاری از ما یادمان رفته که همه سرنشینان یک کشتی هستیم و آن ایران است و با آسیب به آن همگی در معرض غرق شدن قرار می گیریم.

بسیاری از ما عادت کرده‌ایم در پی منافع فردی، منافع جمعی کشورمان را نادیده بگیریم و تا وقتی ایران را بر خودمان مقدم ندانیم وضع همین است که می‌بینید.

بیایبد از خودمان شروع کنیم ...
باور کنیم
ایران عزیز این گوهر دردانه
مظلومانه از کردار ما به تنگ آمده است...
برای سربلندی، عزت، رشد، رفاه، بالندگی، سرفرازی، آزادی و آبادانی آن تلاش کنیم...