سه شنبه 12 تير 1397 , 11:45
بی‌تابِ سالار شهیدان(ع) - (حدیث دشت عشق)
به یاد طلبۀ بسیجی شهید «عبدالله گوینده»
فاش نیوز به نقل از کیهان- طلبۀ بسیجی شهید «عبدالله گوینده»، زیباترین لحظه حضورش در زندگی، زمانی بود که آفتاب معصومیتش در آن خانه ساده اما پر از صفا، در سال 1346 در نجف آبادِ اصفهان طلوع کرد. در نگاه مادرش قد کشید و پا به عرصه علم و دانش گذاشت، تا نه‌تنها درسِ علم و دانش، بلکه درسِ ایثار و شهادت را بیاموزد. در آن زمان که دیوارهای ظلمت فرو می‌ریخت، او که در گذر زمان بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد، به امواج مردمی در خیابان‌ها پیوست و شعار آزادی‌خواهی سرداد.
وی می‌دانست که معرفت مقدمه عاشقی است، به همین خاطر برای آموختن این درس، وارد حوزه علمیه نجف‌آباد شد و پس از چندی به مدرسه صدر رفت و به مدت پنج سال مشغول فراگیری علوم دینی شد. او در حین تحصیل عزم جبهه کرد و راهی آن دیار شد.
عبدالله یک سالی که در جبهه ماند، فقط دوبار به مرخصی آمد. او در لشکر امام حسین(ع) خدمت می‌نمود، وقتی حاج حسین خرازی به شهادت رسید، از فراق او بسیار بی‌تابی می‌کرد؛ تا در گردان یازهرا(س) در عملیات کربلای 5 (شلمچه)، و در دوازدهمین روز از اسفند ماه سال 1365 خود شربت شهادت نوشید.
پیکر پاک و مطهرش چندماهی میهمان خاک داغ و سوزان آن دیار شد و سرانجام تابوتی سبکبار بر دستان گرم مردم شهیدپرور تشییع و به خاک سپرده شد.
