ایثارگران، امروز مظلوم تر از هر زمان دیگر

احمدی - از اسرای اردوگاه ۱۷ و ۱۸ بعقوبه -  سخنی چند در باب حواشی و فضاسازی های مغرضانه اخیر علیه سهمیه پذیرش ایثارگران در موسسات آموزش عالی کشور

نمایندگان عزیز خوب است که بدانند این سهمیه ایثارگران نیست بلکه این کنکور است که به عنوان یک آزمون بی ارزش و پر استرس مشکل آفرین است و در آن شاخص های حائز اهمیت جهت ورود و موفقیت فرد در یک رشته انتخابی خاص همچون علاقه، توانایی و مهارت، آگاهی و بینش، فرهنگ افراد و ... سنجیده نمی شود بلکه صرفا سواد درسی در کنار مهارت تست زنی آنها است که سنجیده می شود.

لذا اگر نمایندگان عزیز واقعا خواهان برقراری عدالت و پیشرفت جامعه هستند باید تلاششان ہر حذف کنکور باشد نه حذف سهمیه های ایثارگران. بنابراین تا زمانی که کنکور برگزار می شود سهمیه های مختلف جهت اجرای عدالت باید کماکان با همان حدنصاب تعیین شده برقرار باشد چرا که هدف از اعمال سهمیه ها، جبران فرصت های از دست رفته و در نظر گرفتن اقشار گوناگون جامعه است. باید این نکته ذکر شود که ورودی و خروجی دانشگاه دو مقوله کاملا جدا از هم است و دلیل نمی شود کسی که رتبه خوبی آورده است، حتما در رشته انتخابی و تحصیل در دانشگاه موفق باشد و بالعکس. چه بسا هستند افرادی که از رتبه های برتر هستند اما چند سالی را اضافه در دانشگاه ها می مانند، انصراف می دهند یا حتی قادر به تمام کردن دوره دانشگاهی خود نمی باشند. همه می دانند که تمام مهندس و دکترهایی که در جامعه هستند و مردم هر از گاهی صدای شکایتشان بلند می شود، همه آنها شاهد و ایثارگر نیستند و نهایتا ٪۱۰ از آنها را ایثارگران تشکیل می دهند.

تغییر در حد نصاب از ۷۰ درصد به ۸۵ درصد در رشته های خاص و پرطرفدار، این بار تنها اسمی از سهمیه ایثارگران باقی می گذارد و آن را در عمل بی ارزش می کند؛ چون عملا از تکمیل ظرفیت سهمیه ایثارگران جلوگیری می کند و تفاوتی با حدنصاب سهمیه بومی در کنکور و آزمون دستیاری رشته های پزشکی ندارد که آن نیز ۸۵ درصد است.

نمایندگان باید بدانند که سهمیه جایزه نیست بلکه همان طور که گفته شد، سهمیه راهی جهت جبران فرصت از دست رفته است. لذا همسان قرار دادن فرزند شهید، جانباز بالای ۵۰ درصد یا آزاده با افراد عادی و حتی فرزند عزیز یک جانباز ۵ یا ۱۰ درصد و در یک گروه بودن آنها جهت رقابت علمی، در تضاد با عدالت است.

اگر از روز اول ظرفیت مازاد سهمیه ایثارگران به سهمیه آزاد تعلق نمی گرفت امروز لازم نبود جامعه ایثارگران برای دریافت خواسته بحق خودشان در مظان اتهام قرار بگیرند.

از همه این ها ناراحت کننده تر موضع انفعالی مسئولان بنیاد شهید است که به صورت رسمی و قاطع هیچگونه صحبت و مصاحبه ای در حمایت از سهمیه ایثارگران نمی کنند. اما رئیس سازمان سنجش، وزای بهداشت و علوم و معاونین آنها به صراحت و با ایراد بهانه های واهی، مخالفت خود را با سهمیه ایثارگران اعلام می کنند و متاسفانه کسی ککش هم نمیگزد! مخالفان این فرصت را غنیمت می شمارند که دیگر چنین فرصتی برای قلع و قمع کردن سهمیه ایثارگران نصیبشان نمی شود. این افراد نشستن فرزندان ایثارگران بر صندلی های دانشگاه را اجحاف در حق تخبگان دانشگاهی می دانند اما من از آنها می پرسم نخبه کیست؟ آیا نخبه آن کسی است که صرفا سواد درسی اش بالاست یا آنکه تمام جنبه های متعالی اخلاقی، علمی، فرهنگی و ... را همزمان با هم دارد.

وقتی به صحبت های مسئولین دولتی، نمایندگان و به تعداد آرای صادره از طرف آنان نگاه می کنیم می بینیم که امروز ایثارگران مظلوم تر از هر زمان دیگری هستند و حتی در خود مجلس و بین مسئولین نیز دیگر جایی ندارند و تنها از نام و نشان آنها برای رسیدن به مقاصد خودشان بهره می برند و اساسا" اعتقاد قلبی به فرهنگ ایثار و شهادت ندارند و سخنان معاندان انقلاب را بیان می کنند. در واقع آنها با سهمیه مخالف نیستند بلکه سهمیه را برای خودشان می خواهند، به طوری که یکی از نمایندگان دوره انتخابی سمنان گفت: »خب الان که ما شهید نشدیم (از بخت بدمون) سهمیه رو بدید فرزندانمون» اما من به این آقا می گویم الان هم دیر نشده، جبهه های سوریه و عراق تورا فرا می خواند؛ با یک تفاوت مهم که تو الان می دانی و برای سهمیه می روی اما شهدای دفاع مقدس و مدافعین حرم، هسته ای، مرزبانی و سایر شهدای عزیزمان برای سهمیه نرفتند. آنها درس، زندگی، خانواده و کار را رها کردند و در جبهه های حق علیه باطل، جوانی و هر آنچه را که داشتند پای اقتدار ایران و اسلام گذاشتند و آیا الان حقشان این نیست که حداقل برای فرزندانشان تسهیلاتی در نظر گرفته شود؟ اما تعدادی نشستند و نرفتند یا از کشور خارج شدند و مدارک عالیه را بدست آوردند و همین افراد هستند که امروز در دولت و مجلس و دانشگاه سهمیه های ایثارگران را ناعادلانه می خوانند.

متاسقانه تنها سهمیه ایثارگران است که دیده می شود و مسئولان دیواری کوتاه تر از آن پیدا نمی کنند. چرا کسی از مسئولین مدعی، از صندلی های فروشی در دانشگاه ها، تقلب های کلان، فروش سوالات، پولی شدن دانشگاه ها، دانشجویان دوره های تکمیلی، سهمیه های هیئت علمی، بورسیه های غیر قانونی، مدارک جعلی و... سخنی نمی گویند. همین مسئولین که در مخالفت با سهمیه ایثارگران صحبت می کنند، فرزندان خود را بدون حتی کوچکترین پشتوانه علمی (حد نصاب) با پول بیت المال در بهترین دانشگاه های خارج از کشور ثبت نام می کنند.

مشکل از روزی شروع شد که شخص وزیر بهداشت برای خوشامد یک سری افراد خاص و مورد تحسین قرار گرفتن از طرف آنها، در یکی از دانشگاه ها حرفی را زد که ارزش کاری تمام جامعه ایثارگران را زیر سوال برد.

سازمان سنجش از همان روز ثبت نام کنکور شیطنت یا در کمال خوش بینی، بدسلیقگی کرد و سهمیه های ایثارگران را به صورت خطی، پشت سر هم ردیف کرد که از لحاظ ظاهری، بخصوص برای افرادی که اطلاعات کافی در این زمینه ندارند ایجاد حساسیت و  آنها را تحریک کرد.

از سایت ها و وبلاگ ها و پایگاه های اطلاع رسانی ایثارگران خواهشمندیم جهت تشکیل کمپین فعال ایثارگران در فضای مجازی اقدام کنند و هماهنگی های لازم در زمینه های مختلف بین ایثارگران صورت بگیرد.

در آخر، مجلس و دولت بدانند که مملکت هرچه دارد از برکت مجاهدت شهدا و ایثارگران است و هیچ گروه و جمعیتی به اندازه جامعه ایثارگران دلسوز نظام و انقلاب نیست و با این اظهار نظرها و تلاش ها، در جهت حذف یا تغییر سهمیه، تنها آبروی خودشان را پیش امام شهدا و شهدا می برند.