یکشنبه 20 مرداد 1398 , 09:30
رسالت امروز حماسه نگاران
خبرنگاران عرصه ایثار و شهادت و پایداری امروز در کجای جنگ نرم رسانه ای ایستاده اند؛ رسالت دیروز چه بود و امروز چگونه است!؟ دیروز مقاومت چگونه بود و امروز چگونه باید باشد؟!
علی شیرین(کارشناس ارشد ارتباطات و رسانه) - خبرنگاران عرصه ایثار و شهادت و پایداری امروز در کجای جنگ نرم رسانه ای ایستاده اند؟ رسالت دیروز چه بود و امروز چگونه است!؟ دیروز مقاومت چگونه بود و امروز چگونه باید باشد؟! خبرنگاران عرصه ایثار و شهادت و پایداری امروز در کجای جنگ نرم رسانه ای ایستاده اند؟ برای آینده چه برنامه ای دارند؟ چرا دور هم نیستیم و از حال هم بی خبریم؟ مگر نه اینکه دست خدا با جماعت است و دست آخر اینکه خود ما هم با خودمان هزاران سخن ناگفته و حرف ناشنیده داریم که فرصت نکرده ایم بگوییم!
نوشتن از شهدا، راد مردان و جوانمردان خطه ایثار و شهادت و سخن گفتن از پایداری و دفاع جاودانه یک ملت در سپهر ادبی و رسانه ای یک وظیفه بی منت و زینت بخش برگ های تاریخ سلحشوری مردم ایران و غنا بخش گنجینه ادب و سخن این سرزمین است.
نامداران و نام آوران این سرزمین در هشت سال دفاع از میهن اسلامی با جان مایه ایثار و اقتدا به پیشوا و مولا و مقتدای خویش حماسه ای درخشان برای ماندگاری ایران اسلامی آفریدند که سال ها باید از آن و درباره آن نوشت و از مردان و شیر زنان این حماسه؛ حماسه های بی شمار و مثنوی های طویل و بی بدیل سرود و هزاران برگ سفید را به یادشان و در ستایششان به قلم تمجید و تجلیل آراست.
در این ایام که روز خبرنگار را مثل هر سال پشت سر گذاشته ایم، ضرورت دارد برای غافل نشدن و به فراموشی نرفتن حماسه نگاران، از خون نگاران جاویدی مثل صارمی ها، آقا جانی ها، افشارها، برادران ها و نیلی ها و خیر خواه ها و... که به عشق وطن و روایت متن و حاشیه حدیث ایثار و سربلندی سربازان سرفرازش و برای اینکه ایران برایمان ایران بماند، رفتند و سر و جان دادند تا بگوییم و بنویسیم، تا بتوانیم امروز و فرداها هم با هم سرود آزادی سر بدهیم و سر راحت بر بالین نهیم.
اما همه داستان به اینجا ختم نمی شود، چرا که هزار راه نرفته و حدیث ناگفته از مظلومیت و غربت فرزندان این آب و خاک و ایثار و حماسه ها و خون دادن ها و شهادت ها بر زمین مانده است. درباره اینکه این جنگ چگونه آغاز شد و به کجا رسید و ما چگونه ما شدیم؟! درباره روزهای نخست جنگ که دشمن به ناگهان یورش برد و هزاران کیلومتر پیش آمد و چگونه مردم در شهرها و روستاها و مرزها و مزارع مقاومت کردند.
تا سال های بعد و از غم ها و غربت ها و مظلومیت ها و ایثار و خلاقیت ها و رشادت ها و سوختن ها و ساختن ها و خیانت های خائنان و اسارت ها و اسارت رفتن ها و از شیمیایی ها و خردلی ها و اعصاب و روانی ها و قطع نخاعی ها... باید نوشت و از امروزمان که در ساحل امنیت آرامش به سر می بریم، از پشتوانه و اقتداری که امروز داریم، باید نوشت و سخن گفت که پهباد 120 میلیون دلاری را در لحظه ای در آسمان ترکاند و پرچم انگلیسی را به زیر کشاند.
چراکه همه اینها ثمره مقاومت، ایثار و حاصل دفاع و تلاش دیروز رزمندگان و مدافعان وطن است؛ از مردان و زنان روستایی و شهری و سنگر نشینان بی سنگر و سربازان و سرداران و امیران و بسیجیان و جهادگران...، هزاران برگ خاطره ناگفته و روایت ناشنیده بر جای مانده است که باید به منصه ظهور و بروز و نشر برسد.
اما سوال مهمتر اینکه رسالت دیروز چه بود و امروز چگونه است!؟ دیروز مقاومت چگونه بود و امروز چگونه باید باشد؟! خبرنگاران عرصه ایثار و شهادت و پایداری امروز در کجای جنگ نرم رسانه ای ایستاده اند؟ برای آینده چه برنامه ای دارند؟ چرا دور هم نیستیم و از حال هم بی خبریم؟ مگر نه اینکه دست خدا با جماعت است و دست آخر اینکه خود ما هم با خودمان هزاران سخن ناگفته و حرف ناشنیده داریم که فرصت نکرده ایم بگوییم!
