دوشنبه 19 خرداد 1399 , 10:47
به خاطر تنها دخترم!
رزمنده علیرضا صفرعلیپور - جناب رییس جمهور محترم
بنده ۲۶ماه تمام جبهه بودم تمام مدت علاوه برچندین بار مجروحیت جسمی بارها دچار موج انفجاری شدم. پس از سال ها گرچه بیشتر مجروحیت جسمی ام نسبتا التیام یافته، اما از لحاظ روحی و روانی همواره مشکل داشته و دارم. اخیرا به خاطر تنها دخترم که دانشجو هم هست در ارتش اقدام به احراز مجدد و ارتش هم با تشکیل کمیسیون های مختلف تایید کرد، لکن ۳ سال است در کمیسیون مشترک بنیاد پرونده ام خاک می خورد!
آقای رییس جمهور؛ کجای دنیا مرسوم است رزمنده ای با این مدت حضور در جبهه و جانباز ارتش بودن، حتی خود و خانواده اش بیمه نباشند؟
کجای دنیا این رزمنده برای اینکه دخترش را از دانشگاه روزانه شهر دیگری انتقال دهد باید زیر بار شهریه کمرشکن برود؟
آقای رییس جمهورمحترم،
علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، وقتی خانواده با نگاه های معنادار از اینکه مثل یک فرد عادی جامعه سهام به اصطلاح عدالت نداریم، بیمه نداریم، حقوق نداریم و عزتمان از سوی دولت مهر و تدبیر و امید زیر سوال می برند، چه باید کرد؟
آیا می خواهید نوشدارو را بعد از مرگ سهراب دهید؟
بنده نیز گرفتار همین مشکل بودم اما با تلاش و کوشش و همکاری رییس سازمان امور دانشجویان در تهران مشکل حل شد. به دوست عزیز نیز پیشنهاد میکنیم از طریق آن مدیریت در تهران و ارائه مدارک درمانی و مجروحیت بعلاوه رای کمیسیون پزشکی ارتش پیگیر مهمانی دختر گرامی بدون پرداخت شهریه آزاد باشد.