اگر درصددهی مجددا" انجام شود...

مشکانی - ما با عشق امام و اسلام و دفاع از میهن اسلامی به جبهه های حق علیه باطل شتافتیم. کسی هم در دوران جنگ تحمیلی به ما نگفت که یک روزی به شما حقوق داده می شود و ماده ۳۸ تعلق می گیرد. بر حسب وظیفه به جبهه رفتیم. چرا که دفاع از میهن اسلامی بیشتر از مزایای بنیاد ارزش داشت.
در جبهه های جنگ حق علیه باطل، ایثار و فداکاری بود و کسی به فکر مدارک احراز نبود. وقتی هم مجروح می شدیم سر پایی بستری و به سرعت به همسنگران ملحق می شدیم تا از عملیات جا نمانیم.

 اوایل جنگ تحمیلی بدترین دوران جنگ بود و متاسفانه حق بسیاری از جانبازان از بین رفت چرا که بسیاری از آنها مدارک احراز مجروحیت ندارند و این درست نیست. بنابراین اگر تمام جانبازان به اجبار دوباره در کمیسیون پزشکی شرکت کننند ممکن است عدالت در مورد آنها برقرار شود و به درصد واقعی خود برسند.
 بنابراین وظیفه کارمندان بنیاد شهید این است که اگر جانبازی مراجعه کرد همکاری لازم را به عمل آورند نه اینکه به اشتباه او راهنمایی کنند. این موضوع باعث م یشود که حق و حقوق رزمندگان از بین برود. برای خود من هم چندین بار این موضوع پیش آمده است، چرا که بعضی از کارمندان بنیاد فکر می کنند حق ما نیست.
 متاسفانه در شرایط کنونی بسیاری از جانبازان توانایی برخورد با مشکلات مالی را ندارند. مسئولان بنیاد باید ما را درک کنند. چرا که شکستن غرور ما، بدترین حسی است که می تواند منتقل شود، همه جانبازانی که در جبهه ها جنگیدند متاسفانه مشکلات روحی دارند. مشکلات جبهه در حدی نبود که راحت بشود از کنارش رد شد، هم سنگرانی که کنارت به شهادت می رسیدند و بسیاری مشکلات دیگر، بنابر این ما مجروحان جنگی یا به گفته دیگران، بازماندگان جنگ، حقی به گردن دولت داریم و نباید التماس کنیم.

 لطفا از کشورهایی که بازمانده گان جنگ‌ دارند تحقیق کنید که چه مزایایی دارند، ما باید مشکلات‌ خودمان را به کجا بگویم. از درب بنیاد به عنوان اداره ای که باید برای بازماندگان جنگ باید امنیت داشته باشد وقتی وارد می شویم مورد تحقیر و تمسخر قرار می گیریم. بسیاری از مردم دید بدی نسبت به ما و خانواده ی ما دارند و فکر می کنند حق آنها در سفره ی ما هست.
 
بنده به عنوان مجروح جنگی در سال ۸۹ به بنیاد مراجعه کردم‌ و باید عمل می کردم. بنابر این برای دریافت دفترچه بیمه از بنیاد درخواست کمک کردم و به کمیسیون پزشکی ارجاع کردند و درصد ۲۵درصد گرفتم. اگر چه من برای حقوق به جبهه نرفته بودم و بسیار هم سعی کردم به بنیاد مراجعه نکنم و 18 از مجروحیتم گذشت اما مشکلات جسمی روز به روز مرا از پا در آورد و بر خلاف قانون، متاسفانه معوقه و یا حتی کمک معیشت به من تعلق نگرفت.
والله این حق ما جانبازان نیست و فکر نمی کنم دیگر عمر ما برای تحقق یافتن قانون خدمات رسانی به ایثارگران کفاف دهد.

فقط از مسئولین و نمایندگان مجلس که تازه به مجلس ورود کرده اند تقاضا داریم به داد رزمندگان که ازیادها رفته هم برسند. چون با 860 هزار تومان آن هم درسن پیری که خرج دوا درمان می شود نمیشه زندگی کرد. لطفا" به رزمندگان کمک معیشت بگیر هم مثل جانبازان کمک معیشت بگیر بنیاد 1800 را بدهند چرا بین این شیرمردان تبعیض قایل می شوند، دلیلش چیست؟؟؟ رزمندگان همچنان به فراموشی سپرده شده اند به دادشان برسید.

رزمنده8سال جنگ