برگزاری یادواره شهید «محمدحسین فهمیده»

یادواره شهیدان فهمیده و ۳۶ هزار شهید دانش‌آموز و مراسم افتتاحیه یادواره «لاله‌های روشن»، عصر روز گذشته (پنج‌شنبه) با حضور «علیرضا کاظمی» معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش، «علی صابر ماهانی» رئیس سازمان بسیج دانش‌آموزی، همراه با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی بر سر مزار این شهید والامقام واقع در قطعه ۲۴ بهشت زهرا (س) تهران برگزار شد.

در این مراسم که به‌صورت زنده از شبکه‌های اجتماعی پخش شد، معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش، طی سخنانی با بیان اینکه شهید فهمیده با شجاعت و رفتار هوشمندانه خود، توانست برای همه ما الگو شود، اظهار داشت: شهید فهمیده، شهیدی بود که با قلب کوچک و روح بلند و بزرگ خود نسبت به دیگر شهیدان متفاوت بود.

وی افزود: شهید «محمدحسین فهمیده» همان دانش‌آموز رزمنده‌ای است که امام خمینی (ره) از وی به عنوان «رهبر» یاد کرد.

کاظمی با بیان این‌که اکنون دشمن در تلاش برای جدا کردن جامعه ما از فرهنگ ایثار و شهادت است، افزود: رفتار هوشمندانه رهبر معظم انقلاب اسلامی که یکی از بالاترین نعمات نظام است نیز تاکید بر ترویج فرهنگ ایثار و شهادت دارد.

وی ادامه داد: امیدوارم بتوانیم در مسیر توسعه و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، قدم‌های موثری برداریم؛ زیرا شهیدان حق بسیاری بر گردن ما دارند.

معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش، به نقش مهم الگویی فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه پرداخت و خاطرنشان کرد: آشنایی دانش‌آموزان با شهید محمدحسین فهمیده و ۳۶ هزار شهید دانش‌آموز کشور با نگاه تربیتی – حماسی از محور‌های مهمی است که باید به آن توجه بیشتری شود.

خاطرنشان می‌شود، در ادامه این مراسم حاج «صادق آهنگران» نیز به مدیحه‌سرایی اهل بیت (ع) پرداخت.

به گزارش دفاع‌پرس، «محمدحسین فهمیده» فرزند «محمدتقی» سال ۱۳۴۶ در خانواده‌ای مذهبی در محله «پامنار» شهر «قم» چشم به جهان گشود.

وی دوران کودکی را همراه سایر فرزندان خانواده و در کنار برادرش «داوود» که وی نیز سه سال بعد از شهادت «محمدحسین» شهید شد، با صفا و صمیمیت و در زیر سایه محبت و توجه پدر و مادری مهربان، سپری کرد.

«محمدحسین» سال ۱۳۵۲، به مدرسه رفت و کلاس اول تا چهارم ابتدایی را با یک معلم روحانی طی کرد. سال پنجم ابتدایی و اول و دوم راهنمایی را به‌دلیل انتقال خانواده‌اش به کرج در دو مدرسه در این شهر گذراند.

با شروع جنگ تحمیلی، چندبار سعی کرد تا به جبهه برود، اما او را برگرداند و سرانجام موفق شد تا بدون اطلاع به خانواده‌اش، راهی جبهه‌های خرمشهر شود. وی در جریان مقاومت خرمشهر، در حالی که تعدادی نارنجک به کمرش بسته و در دستش گرفته بود به طرف تانک‌ها حرکت می‌کرد؛ اما تیری به پای او می‌خورد و از ناحیه پا مجروح می‌شود؛ با این حال زخم گلوله نمی‌تواند از اراده محکم و عزم پولادین او جلوگیری کند؛ بنابراین بدون هیچ دغدغه و تردیدی، تصمیم خود را عملی کرده و از لابه‌لای امواج تیر که از هر سو به طرف او می‌آمد، خود را به تانک پیشرو می‌رساند و آن را منفجر می‌کند و خود نیز تکه‌تکه می‌شود.