سه شنبه 16 دي 1399 , 09:10
از جانباز جامانده به قاسم فرمانده
دیدن شما، خود به تنهایی، هر زمان که محقق می شد، روح مان را جلاء می داد و هر درد و مشکلی که داشتیم با هر کلام تان از وجود ما رخت بر می بست و آرام می شدیم ...
از: جانباز جامانده و دلتنگ فرمانده
به: سردار شهید حاج قاسم فرمانده
سلام علیکم؛
حاج آقا یکسال گذشت و گذر زمان، بیش از پیش کند تر شده است.
چه خبر از شهدایی که در فراق آن ها بی قرار بودید؟
ما می دانیم!
سردار آسمانی، زمین، جای شما نبود!
گفت شه شهیدان با عاشق یگانه
عشق تو کشت ما را، شمر و سنان بهانه ...
حاج قاسم خوشا به سعادت شما!
شهادت شما هم مانند زندگی تان پربرکت بود ...
جوشش خون پاکتان هم مانند نفس های مسیحایی دوران زندگی، حیات بخش و شفا دهنده است .
درست است الان همه مردم ایران، نه بهتر است بگویم همه محرومین و مظلومین دنیا شما را دوست دارند و در فقدان شما اشک می ریزند،
چون از جان مایه گذاشتید و در تمام طول عمرپربرکت تان، خود را وقف خدمت به مردم و دفاع از حق و مقابله با ظالم کردید ...
دوست داشتن شما همه مرزهای جغرافیایی را در نوردیده است و عالم گیر شده است .
الان شما متعلق به یک خانواده به وسعت تمام مستضعفین، هستید و همه عزادارند ...
خودتان هم میدانید، حکایت ما بچه های لشکر ۴۱ ثارالله متفاوت است حاج آقا ...
اصلا، تقصیر خودتان است!
شما تنها فرمانده ما نبودید،
شما بر دل های ما حکمفرما بودید .
شما برادر بزرگ همه ما بودین،
چرا پس از دفاع مقدس ما را رها نکردید و مانند عده ای به کار خودتان مشغول نشدید؟
مگر اصلا شما نسبت به ما تکلیفی داشتید؟
چرا شما ملجاء و امید همه ما بودید و هر کدام از ما در کارش وا می ماند می دانست حاج قاسم سلیمانی هست؟
فی الواقع دیدن شما، خود به تنهایی، هر زمان که محقق می شد، روح مان را جلاء می داد و هر درد و مشکلی که داشتیم با هر کلام تان از وجود ما رخت بر می بست و آرام می شدیم ...
شما محرم راز بودین ...
همه خوبی ها در شما جمع شده بود و همین موجب شده بود تا لایق شهادت شوید ...
می گویند هر کسی که متصف به این صفت ها باشد معشوق خدا می شود،
تقوا، جهاد و مبارزه، صبر، احسان، پاکی ...
مگر، کسی هست شما را بشناسد و به وجود و تبلور این اوصاف در شما شک داشته باشد؟
خودتان هم میدانید، ما عاشق شما بودیم .
اما؛
اینجا دیگر رقیب ما در این عشق خدا بود
مغلوب عشق خدا به شما شدیم ...
مگر می توانستیم با وعده الهی مقابله کنیم!
خداوند وعده داده است که، اگر عاشق بنده ای شود جان او را می خرد ...
واین سودا و معامله خدا با معشوق است ...
شما با خود همیشه بوی شهید داشتید و هر زمان که شما را می دیدیم ناخودآگاه یاد شهادت می افتادیم ...
حاج قاسم، قرار ما این نبود.
بامداد جمعه، سیزدهم دیماه یکهزاروسیصدو نودو هشت، کمر عاشقان شما شکست ...
عاشق و معشوق به هم رسیدند.
بر پیکر نازنین تان، خلعت شهید پوشیده شد ...
هر چند، ما نمی خواستیم روزی را ببینیم که شما نباشید و همیشه دلمان می لرزید که به چنین لحظه ای حتی فکر بکنیم!
درست است، این حق شما بود، اما، ما چه کنیم بدون
شما؟
واقعا چه پاداشی بهتر از «شهادت» می توانست مزد این همه تلاش و کوشش و زحمت باشد؟
دشمن پلید و احمق با شهادت شما، به ظاهر شما را از ما گرفت و اکنون دیگر شما مهمان آسمان هستید ...
خوشا به حال آسمانی ها که شاهد چهره زیبای شما هستند ...
و بدا به حال ما که دیگر باید در حسرت دیدار شما باشیم!
ولی مطمئن هستیم، به برکت خودن پاک شما هزاران هزار حاج قاسم در راه او که طریق حق و حقیت است، خواهید روئید و پرچمدار ولایت خواهند بود ...
در فراق شما می سوزیم.
اما دلخوشیم، چون دیدار نزدیک است ...
| علیرضا برهانی نژاد (جانباز هفتاد درصد قطع نخاع دفاع مقدس)
