جانباز سمت راست مزدارانی و سمت چپ شهید جانباز رجبی در کربلا

چهره های نورانی و خندان آنها دلبری می کند و شهد شیرین شهادت گوارای وجودشان... عند ربهم یرزقون

پدر كه باشی سردت می شود ولی

كت بر شانه فرزند می اندازی.

چهره ات خشن می شود و دلت دريايی،

آرام نمی گيری تا تكه نانی بياوری.

پدر كه باشی عصا می خواهی

ولی نمی گویی

پدر كه باشي به جرم پدر بودنت

حكم هميشه دويدن را برايت بریده اند ،

پدر كه باشی در كتابی جايی نداری و

هيچ جایی زير پايت نيست .

پدر كه باشی پيرنمی شوی ولی يك روز بی خبر تمام می شوی و پشت ها را خالی می كنی

پدر كه باشی در بهشتی كه زير پای تو نبود هم دلهره هايت را مرور می كنی.