چه رزمنده یک روزه، چه صد روزه!

محمد رسولی - خدمت همه دوستان و دلسوزان انقلاب و ادامه دهنده راه شهدا، چند نکته لازم به عرض می باشد برای آن کسانی که در پستهای مدیریتی کشوری هستند که وجب به وجب آن باخون شهیدان عزیز و ایثارگری جانبازان فداکار وایثارگری رزمندگان دلاور می باشد.

۱_ به طور کلی هر کس که در آن زمان شهامت داشت برای دفاع از اسلام، انقلاب و خاک وطن، حتی نام نویسی کند برای رفتن به جبهه این خود خیلی ارزش داشت، خیلی از افراد شهامت نام نویسی را هم نداشتند، آنزمان که کشور درحال جنگ بود و نا آرامی تمام کشور را فرا گرفته بود و هم وطنان مرزنشین ما از خانه و کاشانه خود آواره دیگر شهرها شدند و پایتخت نشینان و دیگر شهرهائی که درگیر با جنگ نبودند و راحت زندگی می کردند فراموش کردند اگر انواع ایثار گران نبودند آنها در حال حاضر صندلی داشتند که ریاست کنند و برای ایثار گران قانون وضع کنند.

۲_ آن زمان افرادی که برای رفتن به جبهه اعزام می شدند با همسرو تعدای فرزند کسی به این آقایان نمی گفتند شما خانواده دارید شما نروید و یا فردی که هنوز صورتش محاسن نداشت و حتی به سن قانونی نرسیده بود نمی گفتند نروید و اگر هم گاها مانع می شدند به زور خود فرد می رفت با آنکه می دانست تفریح نمی رود می رود که با دشمن بجنگد و به این علم که احتمال صد در صد دارد که به شهادت برسد.

آیا در حال حاضر آیا بعضی از همین مسئولین محترم حاضر هستند این کار را انجام دهند؟ خیر حتی اگر برای ماموریت کاری لازم باشد که بروند و حق ماموریت هم می گیرند و با امکانات رفاهی کامل، باز هم نگران خود و خانواده خود هستند به صد نفر سفارش خانواده خود را می نماید و الی آخر.

۳- آن زمان هیچ یک از رزمندگان عزیز حتی به خود ذهن خود راه نمی داد که برای دریافت امکانات مادی به جبهه برود و با جان خود بازی کند، فقط به فرمان ولی خود انجام وظیفه می نمود و کسی فکر نمی کرد که امروز برای شهدا، جانبازان و رزمندگان بی نظیر و شجاع دفاع مقدس در آینده امکانات مادی وجود داشته باشد.

۴- آیا شخصی حاضر است که یک عضو کوچکی از بدن خود ناقص و یا ازکار افتاده و یا از شکل طبیعی خود خارج شده باشد را در قبال امکانات مادی انجام دهد؟ خیر هیچ انسان عاقلی چنین کاری نمی کند، آیا حال که این اتفاق غیر ارادی برای ایثارگران و رزمندگان دفاع مقدس عزیز رخ داده چه مقدار امکانات و یا مبلغی می شود جایگزین کرد که یک ایثارگر که بهترین لحظات زندگی خود یعنی جوانی را در بدترین شرایط جنگ بسر برده باشد حتی برای یک لحظه و یک روز، اصلا تصورش هم غیرممکن است برای بعضی افراد.

۵- نکته آخر اینکه دوستان مسئول در هر مقام اگر ارزش برای هر نوع ایثارگری قائل شود نشانه عزت انقلاب و اهمیت دفاع مقدس است و ارزش نهادن به کساتی است که  به فرمان رهبر و ولی خود انجام وظیفه نمودند برای دفاع مقدسات خود چه یک روز و چه هشت سال، لازم می دانم به عرض  آنهائی که می گویند یک سال باید حضور در جبهه باشد برای معافیت مالیاتی، اشخاصی بودند که در بدو ورود به جبهه و در همان روزهای ابتدائی به درجه رفیع شهادت یا به درجه بلند جانبازی نائل می شدند یاد و خاطره شان گرامی، آیا کسانی که حتی یک ماه در جبهه بوده و شهید یا جانباز نشده و به لطف الهی سلامت به خانه برگشته برای خدمت به اسلام ایشان هیچگونه ارزشی ندارد حتی ارزش مادی برای معافیت مالیات ؟؟؟!!!

دراین رابطه بحث زیاد است دوستان به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی .

محمد رسولی از رزمندگان جهبه از تهران .

التماس دعا