یکشنبه 12 تير 1401 , 10:27
مدیریت مصرف داروهای اعصاب
اگر مصرف کننده داروهای خواب شبانه هستید و شب ها به راحتی نمی خوابید، سعی کنید از تکنیک هائی بهره ببرید که نیازی به اضافه کردن دوز داروئی خود نداشته باشید.
فاش نیوز- در خرداد ماه سال گذشته مطلبی خدمت دوستان جانباز عزیز بیان داشتم تحت عنوان "تجربه های مصرف داروهای اعصاب یک جانباز" و تحت آن تجربیات شخصی ام را در این موضوع شرح دادم.
راستش اکنون که خودم آن مطلب قبلی را مشاهده میکنم، می بینم این مطلب بیشتر بیان خاطرات است تا نحوه مصرف دارو، به همین علت تصمیم گرفتم در این فصل گرم تابستان که دوستان بیشتر درگیر مصرف داروهای بیماری خود هستند، مطلب جدیدی بنویسم و علاوه بر مواردی که از قلم انداختم، نکات جدیدتری را اضافه و خدمت عزیزان ارائه دهم. با توجه به مخاطبان جدید این سایت و گذشت حدود یکسال، مروری بر اهم نکات گذشته هم خواهم داشت، ضمن اینکه هدف مطلب ما به هیچ عنوان "خود درمانی" نبوده بلکه "مدیریت مصرف داروها" میباشد و این مطلب برگرفته از منابع کاملا" علمی و پزشکی بوده و در صورت تردیدی در مصرف داروهای خود، هیچ منبعی بالاتر از روانپزشک شخصی شما وجود ندارد و نکاتی که می نگارم سعی شده مشمول کلیه عزیزان مصرف کننده دارو باشد و به حوزه یک بیماری خاص اکتفا نکنم و در پایان مطلب به نحوه مصرف این داروها بر اساس تجویز پزشکان اعصاب و روان یا همان روانپزشکان اقدام می کنم. دیگر بدون هیچ حاشیه ای به سراغ اصل مطلب خواهم رفت.
آیا مصرف داروهای اعصاب و روان اعتیادآور می باشد؟
در پاسخ به این سئوال بسیار کلیدی تقریبا" تمام روانپزشکان با صراحت تمام آن را رد کرده و پاسخ منفی خواهند داد، چرا که گزیده جواب روانپزشکان چنین است: عملکرد مغز بعنوان فرمانده بدن، ترشح هورمون هایی است که مسئول تمام فعالیت های بدنی و ذهنی ماست و مختل شدن عملکرد مغز در ناتوانی در ترشح این هورمون ها در بیماران، به شدت نمایان شده و قدرت تفکر بیمار را گرفته از مسیر درست خود منحرف می کند.
مصرف داروها به نحوی که به درستی توسط روانپزشک تجویز شود، به شدت در کیفیت زندگی بیمار اثر خواهد گذاشت و برای مثال اگر در برابر داروهائی مانند انسولین در افراد دیابتی یا داروی فشارخون باید تا پایان عمر فرد بیمار دارو مصرف کند، داروهای اعصاب و روان حتی از این داروها هم الگو نمی پذیرد و اگر فرد بیمار بدون خود درمانی، با مصرف دارو تحت نظر روانپزشک، در زمان مناسب خود به درستی درمان شود، در ابتدای درمان با دوز پائین به مصرف دارو خواهد پرداخت و پس از اینکه به دوز لازم رسیده و اثربخشی داروها به اثبات بیمار و روانپزشک برسد، در بسیاری از این بیماری ها، نسبت به شدت بیماری، دوز پائین و حتی در مواردی قطع کامل می شود، باز عده ای از روانپزشکان اذعان دارند: اگر بر فرض هم بیماری باشد که باید تا عمر دارد این داروها را مصرف کند و از کیفیت زندگی خود راضی و خوشنود باشد، مانعی بر ادامه مصرف دائمی این داروها وجود ندارد و این بستگی مستقیمی بر شدت بیماری، زمان رجوع بیمار نزد روانپزشک و اجتناب از خود درمانی دارد.
آیا برند داروها در اثر بخشی داروها تاثیر دارد؟
بله صد در صد. به بیماران توصیه می شود به برندهائی که همیشه از آن دارو مصرف می کنند عادت کنند، حتی داخلی. برای مثال داروهائی هستند تولید داخل کشور با نام شرکت هائی مانند: تهران دارو، دکترعبیدی و... اگر از شرکت یا برند داخلی خاصی دارو تهیه می کنید، سعی کنید همیشه از یک شرکت باشد و اگر زمانی رسید که دیگر توانی برای تهیه آن ندارید، خیلی هم مهم نیست، چون فقط مدت زمان کوتاهی نیاز است که بدن به آن سازگاری برسد.
از سوئی دیگر داروهائی وجود دارند با نام شرکت های داخلی، اما تمام مواد اولیه آن از خارج از کشور وارد شده و در این شرکت های داخلی صرفا" بسته بندی و توزیع می شود. از آنجایی که برای وارد کردن این مواد اولیه نیاز به پرداخت ارز می باشد، قیمت این داروها تقریبا" با داروهای خارجی برابر است. پس به صرف نام یک شرکت داخلی نمی توان انتظار داشت قیمت این داروها پائین بماند. ولی توصیه زیادی می شود که اگر با داروهای داخلی نسبتا" ارزان دولتی حالشان مساعد می باشد، به سراغ داروهای گران قیمت نروند، چون برای دریافت هزینه های داروئی خود دچار مشکلات بیشتری می شوند.
داروی آلپروزلام را بیشتر بشناسید
داروی آلپروزلام با نام تجاری "زاناکس" در لیست بدنام ترین داروی های آرامبخش ایران و دنیا نام دارد، چون به نحو گسترده ای سوء مصرف می شود و دارای عوارض بسیار زیادی است، این دارو قوی ترین داروی آرامبخش خانواده داروئی خانواده "بنزودیازپین ها" می باشد که با ماهیت کلی این دارو نسبت به جسم افراد عملکرد متفاوتی دارد. ضمن اینکه با بسیاری از داروها تداخل داروئی جدی دارد و در زمان اولین مصرف به فرد آرامش زیادی می دهد و با فعل و انفعال شیمیائی در مغز، سعی در متوازن کردن اتفاقات دارد، ولی در نهایت به اختلال اضطراب در فرد بیمار منجر می شود. این دارو بسیار استعداد اعتیاد داشته به نحوی که در انواع آزمایشات دارویی از جمله آزمایش ادرار، بزاق، خون و فولیکول مو قابل تشخیص است و به دلیل نیمه عمر حذف نسبتاً کوتاه دوازده ساعته، معمولاً در عرض چهار روز پس از استفاده، سیستم کاربر را ترک می کند. با این حال، علیرغم نیمه عمر کوتاه، این دارو در آزمایش ادرار پنج تا هفت روز، در آزمایش بزاق برای دو تا پنج روز، در آزمایش خون برای یک تا شش روز و در آزمایش فولیکول مو تا نود روز پس از آن قابل تشخیص است، لذا برای افرادی که مشکل بیخوابی دارند به شدت توصیه می شود از استفاده از این دارو محدودیت به خرج بدهند و از مصرف خودسرانه بشدت اجتناب کنند. متاسفانه مطلب در خصوص عوارض نامطلوب این دارو بسیار زیاد بوده که در این مطلب نمی گنجد و اگر فردی به آلپروزلام با دوز بالا اعتیاد دارند اگر بخواهند به یکباره آن را ترک کنند در حالت ملایم به حملات عصبی دچار شده و در صورت شدید آن دچار صرع یا همان تشنج عمومی می شوند، به نحوی که فرد بیمار بدنش مانند چوب خشک، فک و دهانش قفل شده و کف از دهانش خارج خواهد شده، ولی خود فرد هیچ یک از این حالات را به یاد نمی آورد. هم اینک مراکز ترک اعتیادی وجود دارند که افرادی که به این دارو اعتیاد دارند را پذیرش می کنند که طی یک دوره تخصصی، فرد بیمار مبتلا به مصرف این دارو، سم زدائی کنند.
اگر افرادی اکنون این دارو را با دوز بالا یا بیشتر از دوز تعیین شده توسط روانپزشک خود مصرف می کنند، توصیه جدی داریم که مصرف یا ترک آن را زیر نظر روانپزشک انجام پذیرد، ولی در صورت عدم دسترسی به روانپزشک خود به هر دلیلی، با مراکز ترک اعتیاد این دارو، از دست این داروی پلید خلاص شده و نهایتا" در صورت نیاز به مصرف، با دوز تعیین شده توسط پزشک خود مصرف نمایند.
داروهای درمان نگهدارنده
در خصوص داروهای درمان نگهدارنده، خدمت روانپزشک محترمی که در این حوزه فعالیت داشتند رسیدیم و ایشان به صلاحدید خودشان خواستند نامشان قید نشود و ما پذیرفتیم. زمان بسیار صمیمانه ای گذاشتند که آخرین شرایط مراحل این درمان را با ما در میان گذاشتند که ضمن تشکر بی نهایت از این روانپزشک شریف و محترم، این مطلب با تائید ایشان به خدمت شما می رسد. پس از شروع درمان نگهدارنده از دهه 60 میلادی در اروپا وغرب، اکنون سال هاست این داروها به شکل قرص و شربت در اختیار مشمولان این درمان در کشورمان قرار می گیرد. از بیان نام این داروها معذوریم.
چه کسانی مشمول این درمان قرار می گیرند؟
ما به شدت از مشروعیت در فعل اعتیاد بر حذریم، ولی افراد ایثارگری که سابقا" به هر دلیل جسمی یا روحی و روانی مصرف کننده مواد مخدر می باشند، می توانند در این حوزه قرار بگیرند، البته افرادی که قصد دارند تحت این درمان قرار بگیرند باید مشمول شرایط خاصی باشند و در زمان حضور در این مراکز برای احراز شرایط تحت یک مصاحبه بسیار تخصصی گروه درمانی شامل: روانپزشک یا متخصص اعصاب و روان، روانشناس متخصص و کادر درمانی این حوزه قرار بگیرند و فکر نکنند در همان روز حضور، به آنها به راحتی چنین خدماتی انجام می گیرد. ضمن اینکه پس از دستور منع کشت خشخاش توسط دولت طالبان در افغانستان و جهش قیمت مواد، متقاضی در این حوزه بیشتر شده و به تبع آن سخت گیری بیشتری از سوی گروه درمان انجام می پذیرد، افراد متقاضی ایثارگر و جانباز نیز باید شرایط لازم خود را دارا باشند. این نوع درمان از سوی وزارت بهداشت و زیر نظر مستقیم دانشگاه علوم پزشکی انجام میشود که طبق یک پروتکل درمانی خاص و واحد در سراسر کشور انجام می پذیرد.
افرادی که وارد این سیکل درمانی شوند می بایست به مدت حدود 10 تا 12 روز هر روز به این مراکز مراجعه و در همان مرکز داروی خود را دریافت کنند که بسته به شرایط جسمی، برای آنان سهمیه در نظر گرفته خواهد شد. دو گروه از جانبازان از این لیست خارج هستندَ یک: افرادی که با داروهای معمول مشکلات جسمی و روانی خود را کنترل می کنند. دو: گروهی که قبلا" مصرف کننده مواد بودند و اکنون به مرز پاکی رسیده اند و مصرف کننده نیستند، اگر این دو گروه وارد این سیکل درمان شوند در ابتدای همان مصاحبه اختصاصی به راحتی توسط گروه درمانگر بسیار حرفه ای شناسائی شده و ضمن خارج شدن از مشمولان این درمان، در پرونده پزشکی آنان قید شده و در هیچ مراکز دیگری در سراسر کشور پذیرش نشده و بعنوان یک نشانه نامحسوس در پرونده پزشکی آنان قید می گردد، که این روانپزشک محترم توضیح بیشتری ندادند، ولی افرادی که این خدمات شامل حالشان بشود مورد درمان قرار گرفته که در ادامه به مزیت ها و معایب های آن خواهیم پرداخت.
مزایای این داروها
این داروها خوراکی بوده و نیازی به استنشاق و تزریق ندارند که در از نظر بهداشتی مانند شرایط کرونا و بیماری هایی ویروسی مانند هپاتیت اهمیت زیادی دارد - این داروها عاری از ناخالصی بوده و از مواردی چون سرب و مواد روانگردان پاک می باشد - چون این داروها با حمایت دولت انجام می گیرد از لحاظ اقتصادی، مقرون به صرفه تر است - چون ایثارگران از پایگاه اجتماعی بالائی برخوردارند، دیگر نیازی به مراوده با افراد خلافکار و حضور در محله های بد نام ندارند - مصرف این داروها طول مدت دراز مدت بیشتری داشته، لذا تجویز راحت تر بوده و احتمال مسمومیت کمتر است.
معایب مصرف این داروها
افرادی که دچار بیماری روحی و روانی خلقی شدید مانند افکار خودکشی با منشا ارگانیک، عقب ماننده ذهنی، اوتیسم و بیماری های جسمی چون اختلالات شدید کبدی، کلیوی، قلبی از لیست خارج اند - افرادی که به هر دلیلی قصد سفر خارجی دارند، چون در بسیاری از کشورها این داروها مطلقا" ممنوع بوده – افرادی که به هر دلیلی باید نمونه ادرار جهت تست اعتیاد ارائه بدهند، چون تست اعتیاد ادرار آنان همواره مثبت خواهد بود، ضمن اینکه در تکنولوژی پزشکی فعلی امکان نشان دادن نمونه داروی مصرفی با مواد مخدر، وجود ندارد.
نحوه مدیریت داروهای خواب شبانه
اگر مصرف کننده داروهای خواب شبانه هستید و شب ها به راحتی نمی خوابید، سعی کنید از تکنیک هائی بهره ببرید که نیازی به اضافه کردن دوز داروئی خود نداشته باشید. هرچه دارو کمتر مصرف کنید به نفع شماست، شک نکنید.
داشتن خواب شبانه با کیفیت، بسیار حائز اهمیت بوده و در رفتار، کردار، خلق و خویتان تاثیر مستقیمی دارد. مدت یک خواب شبانه بین 7 تا 9 ساعت متغیر است و خواب کمتر از 7 ساعت و خواب بیشتر از 9 ساعت به جسم و روح فشار وارد می کند، برای داشتن یک خواب ایده آل برای خوابیدن و بیدار شدن ساعت خاصی را معین کنید و نگذارید بیشتر از نیم ساعت در چرخه نظم خوابتان خللی ایجاد شود. محققان هم تاکید می کنند که هر یک ساعت خواب بین ساعت ۹ تا ۱۲ شب از لحاظ کیفیت با دو ساعت خواب بعد از نیمه شب برابری می کند و این موضوع را بسیار جدی بگیرید تا بتوانید خوابتان را تنظیم کنید. صبح زود بیدار شوید حتی اگر باز هم خواب دارید، بستر را ترک کنید، چون برای خواب بعدی به شما کمک خواهد کرد. سعی کنید حتی المقدور در طول روز نخوابید، ولی اگر به چرت های بعدازظهری عادت دارید و برای خواب شبانه مشکلی ایجاد نمی کند، نهایتا" نیم ساعت قابل اغماض است، نه بیشتر. هر چند گاهی برای مثال محققان اعلام می کنند در کشور ژاپن، برای خواب عصرانه تدارکات خاصی تعبیه شده، اما این موضوع در کشوری مثل ابران با دو فرهنگ کاری متفاوت صدق نمی کند. اگر سر کار نمی روید بازنشسته یا امثالهم هستید، حتما" سعی کنید بدن خود را خسته کنید. اگر هم فضای باز ندارید و در شهرک ها زندگی می کنید، با ورزش های آپارتمانی، هر چند ناچیز و یا کم با تحرک باشید. تا جای ممکن از افزودن به دوز داروی شبانه آرامبخش بپرهیزید، سخت است اما غیرممکن نیست. خود درمانی به هیچ وجه ممکن چرا که بسیار، مشکل آفرین است.
توصیه های عمومی برای مصرف داروهای روتین خود
اگر به هر دلیلی قرار است در بیمارستان بستری شوید، از قبل داروهای مصرفی خود را حتما" به همراه داشته باشید، هر چند در بخش ها می گویند داروها را پرستاران بخش خواهند داد، اما به احتمال فراوان برندهای چه خارجی، چه داخلی شما را نخواهند داشت.
در فصل گرم تابستان، حتما" نوشیدنی های زیادی بنوشید مانند: آب، چای کم رنگ، شیر کم چرب، میوه های آبدار مانند هندوانه، زیرا بدن شما برای این فصل برای دفع داروها به آب فراوانی نیاز دارد. مهم: به ادرار توجه کنید اگر تیره بوده و بوی تندی دارد نشان می دهد بدن شما دچار کم آبی مفرط است، ضمن اینکه مشکل یبوست را بسیار جدی بگیرید.
شب ها سعی کنید در ابتدای شب، اگر روز بلند است قبل از اذان مغرب یک شام سبک میل کرده و با ساعتی تاخیر قبل از خواب دارو مصرف کنید و اگر هنگام خواب گرسنه بودید با میوه هایی مانند سیب یا گلابی به بستر خواب بروید. تقریبا" تمام این داروها اشتها آور است از خوراکی های شیرین، قندی و پر کالری استفاده نکنید تا وزنتان بالا نرود.
برای مصرف داروها از ظروفی که در بیمارستان ها به بیماران دارو می دهند استفاده کنید، بهداشتی تر است ضمن اینکه دچار تردید نمی شوید شاید یک قرص کم یا زیاد خورده اید.
یک توصیه خیلی مهم به افراد سیگاری
دوستانی که سیگار مصرف می کنند، به پاکت سیگار مصرفی خود دقت کنند که چه سیگار خارجی، چه داخلی میزان نیکوتین و قطران سیگار درج شده. نیکوتین یک آرام بخش طبیعی است که در برخی میوه ها مانند گوجه، فلفل و بادمجان وجود دارد که افراد سیگاری آن را در کشیدن سیگار حس می کنند، ولی قطران یا (Tar) ماده ای است که از سوختن تنباکو متصاعد می شود و خطرناک ترین ماده سیگار می باشد. قطران یا تار بخش سرطان زای دود سیگار است که باعث تیره شدن دندان ها و اختلال در عملکرد مژک های ریه و فلج شدن آنها می شود. از بین رفتن مژک ها هم به معنای ناتوانی دستگاه تنفسی در فیلتر کردن ذرات معلق و آلوده موجود در هوای وارد شده به ریه و در نهایت ابتلای فرد سیگاری به بیماری های تنفسی و سرطان خواهد بود. دوستان هنگام تهیه سیگار از بازار دقت کنند که میزان قطران یا همان (Tar) از 1 میلی گرم تجاوز نکند و هنگام مصرف سیگار به انتهای سیگار دیگر پک نزنند، آن را بدور بیاندازند چون در پک انتهای سیگار چند برابر تا ابتدای سیگار قطران وارد ریه شده و باعث آسیب شدید کوتاه مدت و بلند مدت به سیستم تنفسی می شود. خواهشا" رعایت فرمائید.
اگر با شرایط فعلی خود مشکلی نداشته و احساس رضایت دارید توصیه می شود عادات زندگی خود را تغییر ندهید، اگر احساس نا رضایتی دارید ببینید مشکل از کجاست، هیچ کس جز خودتان جسمتان را بهترنمی شناسد، فقط و فقط با جسم و روحتان مهربان باشید و آن را دوست بدارید. موفق و سربلند باشید.
جانباز 70% مرتضی قنبری وفا
خیلی بامزه نوشتید برادر رزمنده
میخواید فاش تمام مشکلات خلقت رو حل کنه!
شما همدرد نبودنشون رو با زلزله زده ها از کجا فهمیدید؟!
مطلب شما را از روز گذشته بارها خوانده ام و با خودم فکر می کردم چگونه می توانم به شما کمک کنم ، اگر در مطلب خودم بارها موضوع خود درمانی را ذکر کردم ، خودم یکی از قربانیان خود درمانی بودم. البته خودم تمایل زیادی ندارم از اینکه جزئیات بیماری ام را شرح بدهم ، اما از اینکه بتوانم کمکی به شما بدهم با جان و دل در خدمتم و قریب به بیست سال ، از داروی آلپروزلام خود سرانه استفاده می کردم و شبها بالای 4 تا 5 قرص می خوردم که فقط بخوابم ، اما اکنون چند سالی است تحت نظر یکی از روانپزشکان بسیار حاذق تحت درمانم ، از اینکه می گویم حاذق بخاطر این است بر خلاف بسیاری از پزشکان دیگر ، از جمله از روانپزشکان شهر خودمان که دو برگ دو برگ دارو تجویز می کنند ، پزشک من فقط در صورت نیاز، اقدام به تجویز دارو کرده و با داروی زیاد مخالف است . نامش دکتر علی زارعی است و سه شنبه ها در بیمارستان خاتم و شنبه ها در بیمارستان صدر، بیمار پذیرش کرده و در موضوع مشکلات جانبازان اعصاب و روان سالهای زیادی است تجربه دارد . خودم آدمی نیستم که بنشینم لب گود و بگویم لِنگش کن ، خودم تمام جزئیاتی که در این موضوع نوشتم رعایت می کنم یعنی سر شب قبل از تاریکی شام مختصری خورده و پس از مصرف داروهایم می خوابم ، اول صبح خواب الود بیدار می شوم ، مایعات زیاد مصرف دارم ، از صبح بیدار میشوم ، آن تایم سر ساعت غذا و دارو مصرف ، میخوابم و با این سیستم زندگی عادت کرده ام .
هنگامی که در چند سال پیش پزشکم از عوارض بد آلپروزلام یاد کرد ، دوز آنرا کم کردم و به شبی نیم گرم رساندم و خودسرانه اقدام به قطع مصرف آن کردم که دچار حملات عصبی شدم ، انگار به بدنم شوک برقی دادند و پس از آن به مصرف همان دوز کم نگاه داشتم ، حال خودت اگر مصرف آن تحت نظر روانپزشک ات می باشد ، خیلی هم سخت نگیر چون این دارو در جلوگیری از وحشت و هراس هم کاربرد زیادی دارد و خودت را زیاد نگران نکن و فقط طبق دوز پزشک مصرف بکن .
در موضوع توهمی که شما دارید ، خودم هم توهم داشته ام البته این اواخر بسیار به ندرت پیش می آمده و در کل منشاء توهم از ضمیر ناخودآگاه می آید که خود آگاه فرد ، کنترلی بر آن نداشته و اینکه اگر شما همیشه یک موضوع توهم دارید ، برای رفع آن باید حتما" علت یابی کنید و راحت تر قابل درمان است تا اینکه توهمات مختلفی داشته باشید . ضمیر ناخودآگاه ریشه در احساسات سرکوب شده ای دارد که از کودکی می تواند در هر فردی وجود داشته باشد ، اینکار بسیار تخصصی بوده من هم نمی توانم درمان مشخصی بدهم ، چرا که متخصصان این حوزه باید در اینکار ورود کنند و اگر خودم چیزی بگویم همان خود درمانی محسوب شده ، خودم را در مقام این حوزه های تخصصی نمی بینم و تنها نکته عملی آن است که مصرف مایعات به خصوص در این فصل گرم ، در کاهش بروز توهم نقش بسزائی دارد.
فرید عزیز ، امیدوارم بتوانی بر مشکلاتت فائق شوی ، اگر بتوانم کمکی هر چند ناچیز به شما انجام دهم هیچ دریغی نخواهم کرد . برای شما و خانواده محترمتان آرزوی بهترینها را دارم . موفق باشی
اما در چه بیمارانی توهم زیاد است وبه درمان نیاز دارند
حتما مطالعه کنید: اختلالات شخصیتی چیست؟
اختلالات سایکوتیک چیست؟
اختلالات روانی سایکوتیک نوعی بیماری روانی هستند که فرد مبتلا ارتباط خود با واقعیت را از دست میدهد. این بیماران در طول بیماری معمولاً دچار توهم و هذیان میشوند.
توهم یعنی ادراک اشتباه که به هیچ پایه و اساس واقعی ندارد که میتواند به شکل شنیداری، دیداری، بویایی و یا لمسی باشد. هذیان هم نوعی اندیشه و افکار اشتباه و نادرستی است که با واقعیت همخوانی ندارد. بیمار سایکوتیک حتی با وجود شواهدی علیه این توهم و هذیان به حفظ و پرورش آن در ذهن خود ادامه میدهد.
فردی که به این بیماری دچار میشود بهدرستی نمیتواند فکر کند و پاسخ به احساسات دیگران و درک واقعیت برای او بسیار دشوار خواهد بود، بیمار قضاوت درستی ندارد و ناتوان از درک صحیح واقعیت است.
اختلالات سایکوتیک چیست؟
نشانههای اختلالات سایکوتیک:
مهمترین علائم در این بیماری هذیان و توهم است که باعث پدید آمدن افکار اشتباه در فرد میشود اما این بیماری روانی نشانههای دیگری دارد که شامل موارد زیر است:
افکار گیجکننده
حرکاتی آهسته و غیرعادی
از دست دادن علاقه به فعالیتهای سابق
صحبتهای درهم و نامفهوم که با واقعیت سازگاری ندارد
احساس جدا بودن از دیگران
ناتوان از بیان احساسات خود
عدم تعادل خلقی (نوسانات خلقی فراوان) یا خلقوخویی شبیه به افسردگی
بیتوجهی به بهداشت
مشکل داشتن در برقراری روابط اجتماعی و شخصی
نکته مهم که باید به آن اشاره کرد این است که بیماران سایکوتیک همه علائمی یکسان ندارند و حتی امکان دارد در طول زمان این علائم تغییر کند. به همین دلیل تشخیص صحیح این بیماری باید به دست پزشک متخصص انجام شود.
انواع اختلال سایکوتیک:
اختلالات سایکوتیک انواع مختلفی دارد که گرچه شباهتهای به هم دارند ولی با یکدیگر متفاوت و مجزا هستند و در ادامه به بررسی این موارد خواهیم پرداخت:
اسکیزوفرنی یا روان گسیختگی:
رفتار این افراد تغییر کرده و توهمات و تصاویری خیالی میبینند که دیگران نمیبینند. این مسئله دیگر جنبههای زندگیشان را مثل مدرسه و خانواده تحت تأثیر قرار میدهد. این نشانه بیشتر از شش ماه طول میکشد.
اسکیزوفرنی فرم:
این بیماری در علائم کاملاً شبیه به اسکیزوفرنی است با این تفاوت که این نشانههای ناگهانی بروز میکند و مدتزمان آنهم حداقل یک ماه و حداکثر شش ماه طول میکشد.
اختلال اسکیزوافکتیو:
افراد مبتلا به این بیماری هم علائم اسکیزوفرنی را دارند هم علائم اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی.
اختلال هذیانی:
مهمترین نشانه این اختلال توهم داشتن (باوری نادرست ولی ثابت) درباره شرایط واقعی زندگی است، در این بیماری شاید فرد تصور میکند در خطر توطئه است. این توهمات حداقل یک ماه طول باید طول بکشد.
اختلال روانپریشی کوتاهمدت با آنی (سایکوتیک گذرا):
افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند رفتار سایکوتیک کوتاهمدت و ناگهانی دارند و معمولاً نیز بعد از اتفاقاتی که استرس و فشار روانی زیادی مانند مرگ عزیزان به فرد وارد میکند رخ میدهد.
اختلال سایکوتیک مشترک:
زمانی اتفاق میافتد که بیمار در رابطه خود دچار توهمی شده و طرف مقابل نیز این توهم را تصدیق میکند.
اختلال سایکوتیک ناشی از بیماری:
برخی بیماریها میتوانند ذهن را تحت تأثیر خود قرار دهند و باعث ایجاد توهمات در بیمار شوند مانند آسیب و تومورهای مغزی هستند. واختلال سایکوز ناشی از حضور در جنگ که خود ایجاد ptsd در بیشتر رزمنده هایی که با صدای انفجارتوپ وبمب و یا خمپاره واسترس و فشار زیاد عصبی و غیره سر و کار داشته اند و شبها دچار کابوس هستند و یا رزمندگانی که دچار موج انفجار شده اند دچار توهم میشوند چون در این بیماران مغز دچار اسیب شده و کسانی که بصورت ارثی ژن بیماری روانی داشته اند در داثر موج انفجار و استرس های زیاد ناشی از حضور درجنگ بیماری شان عود میکند درمان رواندرمانی بیماران سایکوتیک:
بسیاری از بیماران سایکوتیک نیازی به اینکه دائم زیر نظر باشند ندارند و بهاصطلاح به صورت سرپایی بیماریشان کنترل میشود، در مواردی علائم چنان شدید است که زندگی خود و دیگران هم مختل شده و حتی امکان دارد به دیگران آسیب وارد کند در چنین شرایطی نیاز است در یک کلینیک اعصاب و روان بستری شود.
بستری کردن بیشتر برای رسیدن به تشخیص صحیح و امنیت خود بیمار و حتی اطرافیان به خاطر وجود افکار خودکشی و یا دیگر کشی و یا عدم توانایی در انجام امور معمول و روزانه مثل تهیه خوراک، پوشاک و سرپناه است
.جانباز شیمیایی واعصاب وروان
پیشنهاد من این است قبل خواب مختصر
پیاده روی سبک به دارو کمک می کند تا در بدن موقر واقع شود
فقط عزیزان ، خود بنده درصدهای جانبازی را ملاک ندانسته و به رسمیت نمی شناسم ، چون جانبازان بسیار زیادی هستند که به صرف نداشتن مدرک از درصدهای واقعی خود محرومند و در آخر مطلب خودم نیز درصد خودم را قید نکردم ، بلکه دوستان ما در سایت فاش نیوز نظر به صلاح و محبت خود درصد بنده را قید نمودند . عاجزانه درخواست دارم به این بحث خاتمه داده و آنرا ادامه ندهند . با تشکر از تمام دوستان و سایت وزین فاش نیوز
ما لبخند بزنیم به سطحی نگریشان
و اعتماد بهنفسمان را تقویت کنیم
اگر تنگ نظران کارمان را بیارزش شمارند
ما مصممتر شویم که داریم کاری میکنیم
که مورد تنگ نظری واقع شده و این خود دستاورد کمی نیست.
گاهی حسادت برخی، مهر تاییدی است بر درستی کارمان...
اگر کجاندیشان دلسردمان کنند ، ما ناامیدی را به مبارزه با امید دعوت کنیم و انگیزهها را مرور میکنیم
اگر اطرافیان بجای همراهی دشمنی کنند
ما خوداتکایی را تمرین کنیم و خوشبین و صبور باشیم!
در ابتدا بنده مطلبی گذاشتم ، سپس شما در اولین کامنت آمدید ترور شخصیت کرده به بنده ایراد گرفتید که این توصیه های شما به درد مردم عادی میخورد نه جانبازان و بعد از سایت فاش نیوز انتقاد کردید ، داستان زلزله و ...
پس از اینکه بنده جواب آقای فرید اسکندری را دادم شما فرمودید آقای قنبری وفا روانشناس که نیستند ، در حالیکه در همان متن اگر بخوانید خطاب به آقای اسکندری گفتم این کار در حوزه تخصصی من نمی باشد و خلع مسئولیت نمودم و شما سپس از باب تجربیات کادر درمانی خود انواع اختلالات سایکوتیک را بدون ذکر منبع کپی زدید ، سپس که دوستان آمدند به شما تذکر دادند و در کل این مطلب به محل نزاع تبدیل شد ، بنده از تمام دوستان خواستم از درگیری لفظی اجتناب کنند ، حالا متحیر مانده ام در این آخرین مطلب خود ،... !
داستان چیست ، بگوئید تا ما هم یاد بگیریم ، اینقدر فاتح باشیم ! ضمن اینکه اخوی شما که فقط با درصد خودتان را معرفی می کنید ، ما اینجا جانبازان را با درصدشان قضاوت نمی کنیم ، اینجا همه درد و مشکل دارند ، حالا عده ای کمتر و عده ای بیشتر ، درصد جانبازی اصلا" و ابدا" ملاک درد و مشکلات نیست ، تواضع و فروتنی بخرج دهید تا در دل دوستان باشید . حال امیدوارم در فکر جواب به این متن نباشید که بنده در لاک سکوت خواهم رفت و هیچ جوابی به شما نخواهم داد . موفق باشید
ایکاش از ابتدا خودت را معرفی می کردی ! برادرم شرمنده ، اگر هر کسی دیگری بود جواب نمی دادم ، بحث شما کاملا" جداست . اگر موجب رنجش خاطرت شدم که معلومه شدم ، حلالم کن ، شرمنده بزرگواری و منش شما