یکشنبه 29 آبان 1401 , 10:34
شرمنده‌ام که نتوانستم خدمتی برای این انقلاب انجام دهم
شهید «صالحی کندوله» در وصیت‌نامه خود آورده است: شرمنده هستم که نتوانستم خدمتی برای این انقلاب انجام دهم و با چشمی گریان و رویی خجل از خانواده شهدا که یک عمر فرزندان خود را بزرگ کردند و روانه جبهه کردند.
«محمدعلی صالحی کندوله» در دی سال ۱۳۴۰ در شهر ایلام به دنیا آمد فراگیری علم و دانش را در همین شهر آغاز کرد.
صالحی کندوله قبل از انقلاب در اکثر تظاهرات و راهپیمایی‌ها علیه رژیم منحوس پهلوی شرکت مستمر و فعالی داشت و اعلامیه‌ها و پوستر‌های حضرت امام را تکثیر و توزیع کرد.
وی پس از پایان خدمت با همان روحیه بسیجی و روحانی وارد حوزه شد و تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه آشتیان آغاز کرد.
سرانجام محمد علی صالحی کندوله بار‌ها راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد تا در ۱۰خرداد ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی موسیان دهلران به شهادت رسید.
بخشی وصیت نامه شهید والامقام «محمد علی صالحی کندوله»:
از شما مردم عزیز خواهش می‌کنم که به جان امام و رزمندگان دعا کنید.
این وصیت را در حالی می‌نویسم که این کلمه‌ها از اعماق دلم نقش بر روی این صفحه کاغذ می‌بندد که این جمله‌ها با سوزی پر از درد و ناله همراه است چرا که، چون واقعاً شرمنده هستم که نتوانستم خدمتی برای این انقلاب انجام دهم و با چشمی گریان و رویی خجل از خانواده شهداکه یک عمر فرزندان خود را بزرگ کردند و روانه جبهه کردند و این عزیزان با خون سرخ خود ریگ‌زار‌های جنوب و غرب را شستند و درخت تنومند انقلاب را آبیاری کردند.
چطور دلخوش باشم و گریان نباشم از آنکه خون ده‌ها هزار نفر مخلص در راه این انقلاب ریخته شده و شرمنده پروردگار هستم که با کوله باری از معصیت می‌خواهم نزدش بروم، دیگر خسته شدم نمی‌خواهم در این دنیا بمانم می‌خواهم پرواز کنم به سوی مولایم، آقایم.
می‌خواهم پشت به دنیای بی وفا کنم و ان شاء الله دیگر نزدیک است که خداوند توفیق شهادت را در راهش به من عنایت کند. این دنیای رهگذر گاهی است و زمان همانند ابر‌های آسمان زودگذر است.
