خوب باش و امید بده!

فاش نیوز - این آدم ها بودنشان، حتی به کوتاهی نگاهی هم که باشد، یاد و خاطرشان را چنان در دل حک می کنند که تا آخرین تپش، خیالشان می شود دلخوشی تمام روزگار...

***

سال‌ها از عمرمان گذشت و رفت و تمام شد، به همین راحتی.
خوابیدیم؛ غر زدیم؛ بازی کردیم؛ برای دیگران زندگی کردیم؛ زندگی دیگران را دنبال کردیم؛ شاد شدیم‌؛ غمگین شدیم.
بیایید از این به بعد برای خودمان بیشتر ارزش قائل باشیم.
ارزش زندگی خیلی بیشتر از این جزئیات است.
سرگرم این جزئیات نشویم؛ وگرنه اصل که بندگی خداست فراموش می‌شود.

***

به همدیگر حس خوب بدهیم.
همه آدم‌ها درگیر مشکلاتشان هستند.
اجازه بدهیم کسی که کنار ماست، با رفتارها و حرف هایمان حس کند بهترین و مهم ترین آدم دنیاست.
هیچ وقت با صدای بلند و لحن بد، پل های پشت سرمان راخراب نکنیم.
کلمات همان طور که آبادگر هستند، به همان میزان هم مخرب اند و ویران می کنند.

***

بعضی از آدم‌ها ابدی‌اند؛ ماندگار و خواستنی‌اند؛ آرامش روح و دلخوشی زندگی‌اند؛ جنس نگاه و عطر نفس‌هایشان فرق می‌کند.
کلام و گفتارشان جور دیگریست.
آدم‌های ابدی،
دور و نزدیک بودنشان، آشنا و غریب بودنشان فرقی ندارد.
مهم نیست سال و ماهی در کنارت باشند، یا  ساعت و ثانیه‌ای؛
این آدم ها بودنشان، حتی به کوتاهی نگاهی هم که باشد، یاد و خاطرشان را چنان در دل حک می کنند که تا آخرین تپش، خیالشان می شود دلخوشی تمام روزگار.
اینها کسانی هستند که خود را به خدا سپرده‌اند.

***

‌‌‌‌‌‌سال تمام شد.
چه روزهایی که رفتند،
لحظاتی که خندیدیم،
لحظاتی که اشک ریختم،
و تمامِ ثانیه هایی که کنارِ عزیزان گذشت.
اتفاقاتِ خوب و بدی که افتاد.
آدم هایِ جدیدی که وارد زندگیمان شدند و آدم هایی عزیزی که رفتند.
قرار است یک جمله‌ی "یادش بخیر" قبل از خاطراتِ خوبِ امسالمان بیاید!
قرار است امسالمان بشود "پارسال"،
و ما باشیم و یک سال تجربه دیگر.

***

سال تمام شد و ما تمام این روزها را زندگی کردیم؛

خوب هایش برایمان امید و بدهایش برایمان درس بود.

میانِ همین روزها بود که یاد گرفتیم قوی تر، عاشق تر و مهربان تر باشیم.

از خدا بخواهیم، دستی به سر و گوشِ زندگی مردم کشورمان بکشد؛ دردهایشان را درمان، و دل هایشان را از همیشه شادتر کند.

سالِ جدید برایمان سالِ اتفاقاتِ خوب باشد.

***

بادهایِ بهار، همدلی و محبت را همه جا پخش کنند و ابرها، مهربانی بر سرِ این مردم خوب ببارند؛

آنقدر که انسانیت جانی دوباره بگیرد و سالِ پیشِ رو بهترین سالِ زندگیمان شود.

سالی که تنها اشکِ جاری از چشم های این مردم خوب، اشکِ شوق باشد.

سالی که همگی خوشبخت باشیم. سالی که دلمان نیاید تمام شود.

***

..و انتهای قصه‌ سرد و سفید همیشه سبز خواهد بود.

سپاس خداوند را برای بودن خوبانی چون شما در سالی که گذشت.

و آرزو برای داشتن شما در  در سال آینده.

ناب‌ترین دعاهایم را بر تار خورشید و عرش کبریایی به ودیعه می‌گذارم، تا همای سعادت بر زندگی‌تان لانه کند...

از خداوند آرزو‌های خوبی را برایتان دارم، که جز در خاطر خدا، در باور هیچ کس نمی‌ گنجد.

برایتان 365 روز خوشبختی، 12 ماه عشق 52 هفته آسایش، 8760 دقیقه سلامتی آرزومندم.

 

***

بَرنده بـاشیم، نه بُرّنده.

نه کسی باشیم که امیدِ کسی را می بُرد، نه کسی که برای برون ریزیِ خشم و دردهایش، ارزشِ دیگران را زیر سوال می برد.

همیشه برای صعود خودمان بجنگیم، نه سقوطِ دیگران.

دنبالِ مقصر نگردیم و شوقِ دیدنِ ایستادگی و موفقیتِ آدم ها را داشته باشیم.

بـرای خوب بودنِ حالِ خودمان و حالِ دیگران، قدم بر داریم.

به جای ایستادن، غر زدن و اعتراض به حفره های مسیر؛ حفره ها را پر کنیم و به مسیرمان ادامه بدهیم.

***

قضا و قدر الهی را آن طور که
پسندمان هست تقسیم نکنیم!
همه ما عیوبی داریم که با ستاری خدای سبحان پوشیده شده و اگر نبود این ستاری، گردن های ما از شدت خجالت خم می شد.
پس عیب جویی نکنیم، در حالی که عیوب زیادی در وجودمان جاریست!

***

مردم هرگزخوشبختی خود را نمی شناسند
اما خوشبختی دیگران همیشه جلو دیدگان آنهاست.
به داشته های خود عمیقتر نگاه کنیم وقانع باشیم
بگذاریم هر ثانیه حالِ ما خوب باشد
رفتنی ها بروند و ماندنی ها بمانند. انگار نه انگار حالِ خوبِ خودمان را به هیچ اتفاق و شرایط و شخصی گره نزنیم.
بی واسطه خوب باشیم بی واسطه شادی کنیم و بی واسطه بخندیم. 
ما که  خوب باشیم همه چیزخوب می شود باور کن.

***

دوستی می گفت، از امید گفتن در این روزها مثل گول زدن می ماند.
اما من امید می دهم شاید یکی گول خورد!
به خاطرش بخشید، ادامه داد، تلاش کرد و رخت سیاه نا امیدی را از تنش درآورد.
ذهنش را آب و جارو کرد. روزگارش نفس کشید و دنیا برایش جای قشنگ‌تری شد!
من کار خودم را می کنم.
تو هم خوب باش و امید بده!

***

زندگی طلب استمرار تازه هاست.
تنها کسی که هنر تازه بودن را دارد،
هر لحظه را زندگی می کند.
هر لحظه در کهنه ها بمیریم،
تا همیشه تازه بمانیم.
ما خلق شده ایم تا دوست بداریم،
ببخشاییم و خدمت کنیم و
همیشه به دیگران فرصت دهیم،
حتی اگر از این فرصت استفاده نکردند
مهربان باشیم حتی اگر فکر میکنیم دیگران لیاقتش را ندارند
زیرا که ما نیز بسیار بسیار این لیاقت را نداشته ایم اما پروردگار به ما فرصت داده است.
خدا گونه رفتار کنیم.

|| علیرضا رجایی