چهارشنبه 06 ارديبهشت 1402 , 18:16
تقدیر در حد ماستمالی!
منوچهر حسنی (جانباز 70% بازنشسته آموزش و پرورش) - چرا فقط بیمه دی؟ چند سال است که مثل بختک بر درمان ایثارگران خیمه زده. مشکلات بی‌شماری در رابطه با درمان ایثارگران وجود دارد که ذکر آنها یا سهوا و یا عمدا در قراردادها لحاظ نمی شود. اعتراض هم که می شود، از تعرفه وزارت بهداشت و درمان می گویند!
همانگونه که اطلاع دارید، هزینه درمان جانبازان در رابطه با مجروحیت 100درصد با دولت است. عمده مشکل شهرستانی ها نبود پزشک فوق تخصص جراح است؛ که ناچاریم برای پیگیری درمانی عمل های جراحی به تهران برویم. هتلینگ مصیبت اول، ایاب و ذهاب گرفتاری دوم، هزینه های جانبی که بر جانباز تحمیل می شود بماند. برای جانباز شیمیایی که قادر به راه رفتن نیست، به علت تنگی نفس و نارسایی قلبی، در کلان‌شهر تهران، مشکلات ده برابر می شود. فاکتور های اسنپ و ماکسیم عودت داده می شود. باید قصه حسین کرد شبستری را برایشان تعریف کنی که توجیه شوند.
واقعا چرا بنیاد طرف بیمه دی را می گیرد؛ با توجه به عدم رضایت جانبازان بدحال و مادام العمر تحت درمان؟ بنیاد از دی دستور می گیرد یا برعکس؟ اسپیرومتری 560 هزار تومان، بدون ویزیت متخصص! آیا بیمارستان ساسان به بیمه دی تعلق دارد؟ هزینه 15 میلیون تومانی فرزندم در بخش خصوصی را بعد از هزار رقم ایراد گرفتن، 3 میلیون و نهصد آن را پرداخت کردند؛ یعنی فول درمان هم هستیم! صد رحمت به آتیه سازان!
آقای مدیر بنیاد، بیمه دی هزینه سال گذشته مرا کامل پرداخت نکرده. از کجا می گویی تسویه حساب کرده؟ حتما کارشناس دی گزارش داده! مسائل شرعی پیشکش؛ ما این کار بیمه دی را اخلاقی نمی دانیم و در فرهنگ عامه با دزدی تفاوتی ندارد. موارد تخلف را کتبا به اتفاق چند نفر به مدیر مربوطه بنیاد منطقه گزارش کردیم. توسط حراست دی در حد ماستمالی قدردانی شد.
رضایت جناب قاضی زاده از بیمه دی، در حد محاوره و شفاهی هم تعجب برانگیز است! در این آشفته‌بازار بی‌اعتمادی، یک مدیر مسئول و خدا ترس باید همیشه شک عاقلانه را بر یقین جاهلانه مقدم بدارد.
ما طبق قانون، هیچ تعرفه ای نمی پذیریم و هر کاستی در امر درمان جانبازان را مصداق بارز خیانت به خون های ریخته شده در 8 سال جنگ می دانیم. باور عمیق داریم نابسامانی های کشور محصول نگاه بی‌تفاوت مدیران دنیاپرست به آلام پاک‌ترین اقشار کشور که همانا جامعه ایثارگری هستند می باشد. انعکاس این کاستی های تحقیرکننده بار منفی فرهنگی دارد، بویژه فرهنگ ایثار و شهادت را در درجه اول به سخره می گیرد. از ما که گذشت! با این بار سنگین تناقض و شعار چه خواهید کرد؟ بیدار باشید؛ نه در خواب گران. یاعلی!
