شناسه خبر : 30548
شنبه 13 دي 1393 , 15:46
اشتراک گذاری در :
عکس روز

اختصاص پروژه ها به جانبازان

جانباز- به نظرم دانشجویان مرتبط با رشته تحصیلی دانشگاه پایان نامه و پروژه تحقیقاتی خود را غالبا"در موارد ایثارگران , ویژه جانبازان اعصاب وروان اختصاص دهند.دانشجویانی که فرزند جانباز می باشند در این مقوله ملموس وعینی تر مشکلات این قشر را مورد کنکاش علمی قرارمی دهند,چنانچه این موضوع بدرستی وبا دقت, با استفاده از روش های متداول در تهیه گزارش مورد تحقیق قرار گیرد , تا حدی در شناساندن ومعرفت افزایی افراد اجتماع با مشکلات این گروه از جانبازان موثر؛علاوه بر تسکین ,و تقویت روحیه, جانباز احساس درک وتفاهم در جامعه پیداکرده واحتمال برخورد مخاطره امیز تخفیف و کمتر می شود.

 هر چند این گروه از جانبازان معمولا"گوشه گیر وتنهایی را انتخاب وحتی در مراسم عروسی وترحیم بستگان دیده نمی شوند و زندگی برای انان مانند زندان بوده وشیرینی فرزند وهمسر را نا خواسته تبدیل به تلخی وناملایمت می کنند. با تقبل این کار کم هزینه توسط جوانان متعهد دانشجو, منجر به دانش افزایی, درک متقابل جانباز وافراد اجتماع, کاهش خطر و اثبات این حقیقت و باور که جانباز قبل از قرار گرفتن در کارزار جهاد از جنبه شخصیتی یک انسان عادی وحتی با هوش بوده ؛ جنون یا دیوانه نیست ؛بلکه بیماری او ظاهرا"غیر قابل مشاهده ولی در اصل بسیار آسیب پذیر و درد مند و......که اگر یک روان پزشک هم در موقعیت اصابت انفجار قرار می گرفت همین آثار وعوارض در او نمایان بود. با این عمل وحمایت از رزمندگان دفاع مقدس که در حقیقت در سن پیری هستند؛ یادگار علمی ومعنوی و اوراق زرینی, به دایره المعارف ایثار وشهادت پیران دوران جنگ تحمیلی به جا خواهد ماند. با تشکر

کد خبرنگار: 15
اینستاگرام
خدمت شما عزیزگرانقدرعرض شود که جانبازان به هیچ عنوان گوشه گیر و انزوا طلب نبوده و همیشه درصورت نیاز در صحنه و درمیان اقوام وآشنایان حضور داشتند اگردر جاهایی هم کمتر دیده می شوند بخاطرعدم امکانات به پاس دولتمردان است وقتی یک ویلچری به خیابان می آید پیاده روها و مغازه ها و حتی آپارتمان های اقوام برای رفت و آمد آنها مناسب نیست بدین سبب ترجیح می دهند در منزل بمانند و نیازی به تحقیق و پژوهش هم نیست که برنامه ریزان ما به هیچ وجه من الوجوه به تحقیق اعتقادی ندارند وگرنه درطی این چند دهه پژوهش به اندازه کافی صورت گرفته است
بيماري انزوا گزيدن شان مسري شده است ..چرا اين افراد همه چيز را منافات با روحيه خود ميدانند..
بنده بعنوان عضوکوچکی ازخانواده جانبازان اعصاب وروان کاملابانظرنویسنده موافقم.وجالب اینه که من فکرمیکردم شخص بنده این موردرادارم وهمیشه خودم راسرزنش میکنم ولی انگاراین مشکل همه جانبازان اعصاب وروان است.وقتی هم براثراصرارمشکل روحی راعنوان میکنی باتمسخرمواجه شذه ومیگویندچطورعقلت میکشه این موضوع رابیان کنی!...افسوس بقول شاعردردکشیده طبیب میشه
پازوکی عزیز ضمن سلام و احترام به نظر متین شما.
متن بالا را در ذیل بدون ویرایش ؛"اعصاب وروان ها را باید فهمید"نوشتم .
نظراتی که دوستان موجی اعصاب وروان به عنوان درد ودل ,در آن نوشته بودند که نکات مهم وظریفی را اشاره ,و مطرح کرده بودند .
به عنوان نظر وپیشنهاد ,جهت اشنایی بیشتر ,ونشر وفرهنگ سازی , توسط نسل جوان دانشجو ؛با شرحی که دوستان نظر دادند.
و توقع به چاپ بدون ویرایش نبوده ؛لکن نظر لطف دوستان سایت بود.
مردم عادی بخصوص زنان وقتی یک همسر شهید را در محل کار یا جاهای دیگر می بینند میگویند خوش بحالش همسر شهیده !!! ولی وقتی میفهمند یک زن همسر جانبازه میگن : بیچاره ..طفلکی گناه داره . صدها مورد را دیده ام ولی دلیلش را نمیدانم ؟! اختصاص پروژه ها به مطالب ارسالی جانباز خیلی خوبه .
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi