پدرم هرگز نگفت چگونه شکنجه شد!

ع ق- بنده فرزند آزاده و جانباز هستم که سال ها با این مشکل استرس پدرم مشکل داریم و چندین سال هست که بنده ایشان رابه دکتر و بیمارستان برده ام و دقیق داروی خودش را استفاده می کند ولی خیلی اضطراب و استرس و لرزش دارد. با زنگ تلفن یا کوچک ترین صدای کوچه بهم می ریزد و اکثر اوقات ساکت و درفکر هست. شبها هم هروقت مابیدار می شویم، ایشان ازخواب می پرد.
 
 ازطرفی مشکلات دست وپاوکمردرد بخاطرمشکلات اسارت دارد وبیش از 7سال درعراق بابدن مجروح بوده و الان 55درصد جانبازی دارد که 16درصد آن اعصاب و روان هست ولی هیچ وقت از بنیاد نه زنگی نه پیگیری درمان پدرم نبودند. ماازدفترچه بانک صادرات همیشه استفاده می کنیم و ازبابت هزینه دارو درمان مشکل نداریم ولی ای کاش حداقل ازطریق بنیادبه ماآموزش می دادند تا بهتر بتوانیم بااین جانبازانی که در اسارت هم شکنجه شده اند رفتارکنیم.

 حتی بنده به بنیادمراجعه کردم که مسکن ما طبقه چهارم هست و آسانسورندارد. الان پدرم بخاطرمشکل کوتاهی پایش و تیر خوردگی در کمرش مشکل رفت وآمددارد. فقط ماهنگام دکتر مجبور هستیم هرطوری شده ایشان راتاپایین بیاوریم. رئیس بنیاد منطقه شهدا حتی جواب نامه پدرم راهم نداد. چطور شما خیلی راحت از خدمات دهی به این قشرصحبت می کنید؟

 شاید امثال پدرمن که 89ماه اسارت و جانباز 55 درصد که خود بنیاد تشخیص داده، جزء جانبازان و آزادگان این کشورنیست، واقعا" اگر خانواده جانبازی خودش تمام سختی ها و مشکلات عزیزشان را برطرف می کنند، شما مسئولین نباید حداقل درحدیک تشکر که مزاحم شما نیستن باشد؟

 پدر من هم میتواند مثل افرادی که حتی خیلی هم کمتر آسیب دیده اند، هر روز و هرساعت جلوی دفتر شماها دربنیادجانبازان باشد جناب انصاری! درایران فقط عده ای خاص آزاده وجانباز و خانواده شهیدهستندکه هرساله همان جماعت رادر دیداررهبری یا رئیس جمهور یا هر اردو و تفریح وجلسه ودرمان وسرزدن شناخته شده اند وبنیادهم فقط این افرادرامعرفی میکند.

 چرا هیچ کس نمیداند؟ شاید فقط همین عزیزان ایثارگران هستن؟ الباقی درجبهه جنگ ایران نبودند! اشتباه شده! ان شاالله آقای انصاری و رضایی و دیگرمسئولین بنیادشهید، رئیس جمهور، رئیس مجلس عمرتمام ماهاروزی به پایان خواهدرسید. حق امثال پدرمن خیلی ضایع شده.

 بنده هیچوقت تقاضای مادی نکردم ولی دوست دارم آموزش بهترخدمت کردن به پدرم رایادبگیرم. حتمادرنظام جمهوری اسلامی ایران بچه ای که لال باشد ازگرسنگی خواهد مرد. فرزند مردی که زمان انقلاب در شهرخون وقیام بوده و درسن 19سالگی به جبهه جنگ منطقه جنوب رفته و دو بارمجروح و بعد از15ماه درخط مقدم بعنوان بی سیم چی دسته پیاده بابدن تیر وترکش خورده بدست دشمن اسیر و بعداز سالهابه کشورش بازگشته تاچندسال پیش هم عضوءبسیج فعال وبسیج ادارات بوده ولی افسوس که امروزه یادرکنج خانه یاروی تخت بیمارستان هافقط درازکشیده، توان حرف زدن و راه رفتن هم ندارد. ماازدردکشیدنش ناله کردیم ولی خودش فقط خدارا شکر و هنوزآماده هست برای این کشورونظام جانش رابدهد.

 جناب مسئول فاش نیوز! کمتر جایی سراغ دارم که بتوانیم مافرزندان قشرجانبازان وآزادگان درد دل کنیم. البته پدرمن وامثال ایشان که بابدن مجروح به اسارت دشمن درآمدن خیلی بیشترآسیب دیده اند. من ازپدرم نشنیدم که چطورشکنجه شده ولی ازدوستانش وهم اسارتی هایش پرس وجوکردم. به هرحال خدایاشکر. ببخشیدمزاحم شده وازشماتشکرمی کنم که این سایت راایجادکرده اید.