دفترچه گناه

بنام خدا
سایت محترم فاش نیوز بیا اینگونه ما را به یاد روزهای خود خود پاسداریمان بیانداز چگونه جوانان 16 یا 17 ساله ما ره صد ساله علمای عرفان و اخلاق را یکشبه طی می نمودند . جوانی و پاکی در حدی که فکر گناه را گناه میدانستیم . انجا بود دنیا برایمان رنگ می باخت به والله بزرگی را می شناختم که در قنوت ربنا اتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره الحسنه و غنا عداب النار قسمت اول انرا نمی خواند . حال چه شده که برای درصدی و یا امتیازی اینگونه به جان هم افتادیم . یا هادی اهدناالصراط المستقیم

جناب مرتضایی عریز اگر یادتان باشد در زمان جنگ خانواده شهدا از گرفتن امتازات زمین و یا خودرو امتناع میکردند و حتی میدیدیم که خانواده شهید یا جانباز و یا اسیر با اینکه سقف خانه شان در حال فرو ریختن بود از کمک بچه های مسجد یا اهالی محل برای بازسازی خانه خود امتناع و میگفتند فرزندمان بخاطر مادیات شهید یا مجروح نشده و لطفتان را با چند صلوات و دعای خیر برای امام(ره) میپذیریم ولاغیر، و حتی همینجا بنده چند سال پیش در متنهایی که میگذاشتم مشکلات دوستان را از نوع مادی و معیشتی میدیدم چون چپاول برخی مسولان آشکار بود و اکثرا به دنبال مادیات رفتند تا خدمت به مردم و نظام و پیش بینی می کردم روزی همین بچه های ما اولین کسانی باشند که مارا زیر سوال میبرند و امروز با بزرگ شدن آنها و مخارج بالای زندکی مشکلات بیشتر نمایان شده و یادم نمیره دوستان میگفتند از گفتن چنین حرف هایی خجالت بکشید ما با خدا معامله کردیم ولی امروز همانها میبینند که این تحمل و صبر هیچ نتبجه ای نداده و مسولان و متولیان بنیاد سکوت و درایت ایثارگران را پای ضعف و ناتوانی آنها گذاشته و بصورت سلیقه ای با قشر ایثارگر رفتار کرده اند رفتاری که میتواند خطرات زیادی را در آینده متوجه کشور کند از طرفی اگر بنیاد به خوبی به وضیفه اش عمل میکرد و ایثارگران مشکلات معیشتی نداشتند مگر راضی بودند با این تن رنجور مدام در رفت و آمد به بنیاد باشند با معترض به وضعبت زندکی خود از طرفی ایثارگران در زمان مجروحیت مجرد بودند ولی امروز دارای خانواده میباشند اگر خانواده نداشتیم همچون زمان جنگ با نون خشکی و کاسه آبی روزگار میگذراندیم ولی چه کنیم که دیگه اختیار شکم خالی فرزندانمان را نداریم نه تحمل ایرادها و کمبودهایشان را داریم و نه نگاه از سر پرسش آنها که میگویند اگر شماها رفتید برای کشور مجروح شدید پس براستی چرا رسیدگی کامل را نسبت به شما نمیکنند! و اینکه ما چه گناهی داریم که شاهد اعصاب و روان داغون شما و کمبودهای شما باشیم و درست هم میگویند ما بجان هم نیوفتادیم بلکه حقمان را طلب میکنیم حقی که بعداز تکلیف ایجاد شده است و ماهم میگوییم خدا کریمه مال دنیا و حق الناس بردن دارد ولی خوردن ندارد....