دلخوش به کدام دولتیان و نمایندگان!

سیدعلی تقی آبادی - با درود

 دلم خوش ست که نامم کبوتر حرم ست.

دولت پرزیدنت فریدون! آنچه ازثروت این ملت را تاجائی که توانسته خود و گدا زادهای تازه به دوران رسیده به یغما برده و مابقی را هم خرج دیگرکشورها کرده و حال هم قرار است آنچه درسفره ملت باقی مانده است را به اربابان آمریکایی و انگلیسی و دیگرکشورهای غربی باج دهند.

 از طرفی، دل خود را به نمایندگان خوش نکنید. چرا که اینان که درخانه ملت نشسته اند امربر دولت هستند، چراکه از آینده خود بیم دارند که شاید در دوره های بعدی به مجلس راه پیدا نکنند.

واقعاً نمیدانم چرا گول این به اصطلاح نمایندگان را می خوریم؟ یکی ازهمین نمایندها که خود جانباز70%نخاعی و نماینده رشت است، (به نقل از خود ایشان دربحث افزایش حقوق نمایندگان) افاضات فرموده که: من در دانشگاه 8 ساعت می خوابیدم و ماهیانه مبلغ 8 میلیون تومان دریافت می کردم!

تاًکید می کنم "جانبازنخاعی" مظلوم ترین قشر ملتند.

گریزی زده به فرمایش رهبری معظم که بارها فرموده اند: "همه ازجنگ فارغ شده اند، الّا جانبازان و بیش ازجانبازان همسر و فرزندان شان".

 از شعارهای ریا کارانه و فریب کارانه دولتیان و نمایندگان است که وقتی جلوی لنز دوربین ها و یا پشت میکروفن ها قرار می گیرند، به تاًسی از معاویه صفتان خود را مدیون و مرهون جانبازان می دانند ولی به محض این که از ایثارگران فاصله می گیرند، با زخمِ زبان و نیش و کنایه هایشان، قلب ایثارگران و جانبازان واقعی و همسرو فرزندانشان را می شکنند و اشک شان را درمی آوردند.

 شما فکر می کنید اینان به همان حقوق مجلس اکتفا می کنند؟ خیر. حضرات نمایندگان که پشت پرده با متمولین حوزه انتخابیه شان حشر ونشر دارند و با گرفتن موافقت اصولی ها و دیگر امتیازات، بدون ریالی آورده، اگر بشود دسترسی به اسناد دولتیان و نمایندگان و بستگانشان داشت، می شود گفت بیش از نیمی از آنها دارای تابعیت دوگانه هستند.

 درخاتمه عرایضم، باید عرض کنم، توقعی از این دولت واین نمایندگان نداشته باشید، چراکه اینان نه تنها به روز رستاخیز ایمان ندارند که شاید به خدا هم اعتقاد نداشته باشند، و گرنه با مردم وخصوصاً مظلوترین قشرجامعه یعنی جانبازان واقعی اینطور رفتار نمی کنند وحق و حقوقشان را پایمال نمی کردند.

ما جانبازان و ایثارگران که هم به روز رستاخیز ایمان قلبی داریم و هم به خدا، آنها را به خدایمان واگذار می کنیم، باشد که به سزای اعمالشان برسند، ان شاءالله.