نان خشک یا کارت ایثار؟!

سلام من کارت ایثار دارم بهم دادن اگر شبها خوابم نمیبره نگاهش کنم‌یاد‌ شب هایی بیاد که‌‌درپاسگاه شرهانی‌‌معروف به‌۶۰متری آرزو داشتم لحظه ای سکوت بشه‌ی‌ دقیقه‌بخوابم حالا میگن‌‌اشتباه کردی باید میرفتی‌بسیج‌۴۵‌روز‌الان‌حقیر نبودی‌به خدا اگر‌برای‌اعضای بدنم‌مشتری دارید‌میفروشم‌فقط‌به خاطر‌دخترم‌ بیمار‌ هستم‌ به‌لطف‌ جوانیم‌ که‌نمترسیدم‌در چندین‌عملیات خط‌شکن بودم‌هرزمان‌شناسائی بود‌داوطلب بودم‌خدمت‌تمام‌شد‌فرماندهان به‌پاس‌ازجانگذشتن تقدیرنامه بهم‌ دادن‌ فرمودند هرجا میتوانی استخدام‌بشی‌دروغ بود‌کارت‌ایثار‌دادن‌گفتن‌اگر‌بالای‌یک‌سال باشه حقوق میدهیم‌باز هم‌دروغ الان ازگرسنگی خونوادم شرمنده ام خدائی شما بگین‌ کجای‌ کار من‌ اشتباه بوده من‌ایرانی هستم‌یا نیستم‌چرا امروز منمن‌باید‌دزدکی برم‌خونه‌خودم

سلام منو کمک کنید درعملیات هایی شرکت کردم‌که‌یادآوری اش هم‌احساس شجاعت بهم دست میده درجاهایی خدمت کردم‌که مجبور شدن‌ درجه بهم بدن‌چون‌فاصله خط‌۶۰متر‌ بود‌‌ الان‌ به خاطراتش‌افتخار میکنم ولی شده کابوسی‌برای خانواده هرشب دادوبیداد از خواب بیدار میشم‌‌ تقدیرنامه و کارت ایثار دارم ولی گرسنه که اگرمشتری باشد برای نجات خونواده م حاضرم‌ اعضای بدنم را بفروشم چرا‌کسی‌کمک‌نمیکنه؟ من‌ همه جوانیم را‌در‌جبهه ازدستمون دادم این انصاف است روزی که میهن نیازداشت من‌ازجان مایه گذاشتم ولی متاسفانه کسی به من‌ کمک‌ نکرد‌تا‌به‌اینجا رسید امروز از‌شما التماس میکنم امیدوارم که که شما؟ کمک کنید حداقل ازگرسنگی خونوادم شرمنده نباشم خدا نگهدارتون

مسئولین محترم مربوط به امور ایثارگران ایا میدانید یکایک تمام شما با این نوع نگرش به ایثارگران دفاع مقدس ،مقام و منزلت و روحیه ایثار گری را ضمن اینکه زیره سوال برده اید باعث بی ارزشی و کوچک شمردن ان و مهمتر اینکه باعث از بین رفتن این روحیه والا مقام که خود سرچشمه فداکاری و شهادت و جانبازی واسارت را شاخص بندی میکند.میشوید، و برای درک معانی فوق بهتر است ،قسمت ارسال نظر ایثار گران عزیزمان را مشاهده و درده دل این عزیزان را یک بار نه بلکه بارها و بارها بخوانید و کمی تامل کنید و بعد وجدان را حاکم ،ایا درست است که ایثار گران عزیزه ما برای دفاع از اب و خاک و ناموس و جان و مال وطن و هموطنش از تمام هستی خود بگذرد و تمام وجودییتش را در طبق اخلاص برای نجات کشورش هدیه نماید و امروز بعد از گذشت چندین سال از اتمام جنگ تحمیلی که او وخانواده محترمش مشگلات معیشتی و اثاره بیماریهای مختلفی که ناشی از همان دوران جنگ و از خود گذشتگی را دارد باید کاسه گدایی بدست گیرد و مدام خواهش و تمنا برای لقمه ای نان داشته باشد ایا فکر نمیکنیید که دیگر جوانان ما با متوجه شدن حالات و وضعیت ایثارگران کشورمان از این فرهنگ دوری کنند و اگر زمانی جنگی رخ دهد این امره مهم و سرنوشت ساز از میان رفته باشد و یا اینکه اگر دشمنان جمهوری اسلامی متوجه این مسئله شوند باعث شادی انها و مورد تمسخرشان قرار بگیریم اگر مسئولین مربوطه اوامر رهبره فرزانه را تمام وکمال و به موقع انجام وظیفه نمایند شاهد اینگونه کاستی های یک امره به این مهمی که همان ایثار و مشگلات ایثار گران عزیزمان میباشد را شاهد نیستیم،والسلام