دوشنبه 23 شهريور 1394 , 18:22
سختی ها سهم ما !
چرا باید زندگی نامه 20 شهید برای تدوین به چاپ نرسد ؟ چرا باید خاطرات و عکس شهدای مورد تأیید بنیاد شهید با سایر ارگان های انقلابی پاس به پاس شود؟و قبولش نکنند؟
ذوالفقار بابایی جانباز شیمیایی - به نظر شما در اجرائیات و خدمات به خانواده شهدا، سازماندهی شهدا، تأمین درمان و خدمات به جانبازان، آزادگان، ایثارگران، رزمندگان که براساس فرمایشات مقام معظم رهبری تصویب شد کدام یک از این سازمان ها این امر را اجرائی کند؟ نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نیروهای مسلح، وزرات دفاع، بنیاد شهید و امور ایثارگران کدام ماده را اجرا کرده اند ؟!
چرا باید فرزندان شهدا، جانبازان، ایثارگران، آزادگان، رزمندگان و خانواده آنها در پیچ و خم اداری به خاطر یک امضاء استخدامی یا به خاطر یک سنگ مزار مادرش ، پدرش، برادرش، خواهرش ، همرزمش سه دهه در حال دویدن باشد؟
چرا باید به خاطر استخدام فرزندان شهدا و یادگاران دفاع مقدس، این فرزندان خمینی، هفت خان رستم را ، با مزار پدرش را ، یا مدرک فوق دکترا را، یا معرفی نامه از یکی از ادارات معتبر کشور را، یا باید ضامن معتبر از فلان مقام عالی رتبه کشوری را، یا سینه سوخته یا خِرخِر نفس های پدرش را، یا چشم های ترکش خورده پدرش را، یا ترکش هایی که در دل بسته پدرش نهفته است را، یا کپسول اکسیژن یا اسپری نفس کشیدن پدرش را، یا عکس های دوران دفاع مقدس پدرش را باید نشان بدهد تا اسمش را بنویسندکه اگر با آقازاده هایِ بنز سوار و آقایان فتنه سال های اول انقلاب تا به امروز و ضدانقلاب ها و اختلاس گرانِ میلیادری و فامیل بازها بگذارند آن وقت وگرنه چرا باید مستأجر باشد؟.
چرا باید تک فرزند شهید در شرکت های خصوصی نظافتچی باشد؟ چرا باید مزارهای شهدای 11 ساله – 12 ساله – 13 ساله های بسیجی در مناطق محروم بعد از چند دهه هنوز مزارشان ساماندهی نشده باشد؟ چرا باید زندگی نامه 20 شهید برای تدوین به چاپ نرسد ؟ چرا باید خاطرات و عکس شهدای مورد تأیید بنیاد شهید با سایر ارگان های انقلابی پاس به پاس شود؟و قبولش نکنند؟
چرا باید ماده 190 یا تبصره 38 قانون جامع ایثارگران در خدمت رسانی قانونی به ایثارگران توسط بنیاد اجرایی نشود؟ یا اینکه صدها میلیارد تومان اموال بنیاد کجا رفت؟ کشورهای همسایه با رزمندگان و بازماندگان جنگ چه کار می کنند؟ سازمان مدیریت چرا مانع اجرای قانون پرداخت مستمری به رزمندگان شده؟ چرا باید رزمندگان معسر بسیجی مستأجر باشند و چرا بیمه نیستند؟ چرا بیمه تکمیلی را فعال نمی کنند؟ چرا باید فرزندان خمینی در مدارس دولتی حق ورودی مدرسه را بپردازند؟
چرا به هر ارگان یا نهاد یا شرکت های دولتی یا خصوصی مراجعه می کنند مورد بی توجهی رئیس یا کارمند یا مسئول همان نهاد قرار می گیرد؟ چرا اگر ریش داشته باشد، پیراهن آستین بلند و یقه آخوندی بپوشد، برخورد خوبی با او ندارند؟ چرا باید همیشه بدهکار باشد؟ چرا نمی تواند وام گیرنده باشد؟ چرا برای گرفتن وام باید کارمند دولت باشد و اگر ضامن نداشته باشد چه کار کند؟ چرا باید رزمندگان، این فرزندانِ خمینی و حزب الله و بچه های مثبت انقلاب همه ،جوره سنگ سر راهشان قرار گیرد؟!
چرا رزمندگان و بسیجیان پشتیبانی ندارند؟ اگر به تمام رزمندگان دوران دفاع مقدس نگاه کنید هیج کدامشان سالم نیستند؟ پس بهتر است بگوییم که همه شان سالم نیستند و آیا تا به حال به رزمندگان دفاع مقدس و خانواده آنها سرکشی کرده اید تا از نزدیک ببینید که وضعیتشان چطور است ؟ زندگی شان چگونه می گذرد؟ چرا فرزندان سرمایه داران این مملکت بدون ورودی، بدون کنکور، با رشوه و با یک تماس وارد دانشگاه و بازار کار می شوند و به استخدام اداره ای با حقوق چند میلیونی درمی آیند و اگر شبی هم چند میلیون به جیب نزند آن شب خوابش نمی برد؟ چرا ؟
چرا باید یک مفسد اقتصادی، یک فرزند از سران فتنه، فرزند ضد انقلاب، فرزند اختلاس گران را در تمام نهادها و سازمان ها مشغول بکار کند ولی یاوران ولی امر مسلمین، حزب الهی ها و فرزندان آنها در پیچ و خم ادارات اسیر و سرگردان باشند؟ چرا باید برای سرکشی به روستای زادگاه اجدادت باید کارت عبور و مرور از فلان قرارگاه یامجوزی با مهر و امضاء شورا و دهیار و یا فرماندار یا استاندار یا وزارت کشور بگیری؟ این آئین وسخت گیری ها فقط برای فرزندان شهدا، جانبازان، آزادگان، ایثارگران، رزمندگان، فرزندان خمینی، یاوران ولی امر مسلمین یا حزب الهی هاست ولی مفسدان اقتصادی، فتنه گران، اختلاس گران، ضد انقلابی ها و گروهک ها به راحتیِ یک لیوان آب خوردن، هر شب مبلغ هنگفتی از طرف خریدارو فروشنده عراقی به جیب می زند و از ایست بازرسی که درواقع فرزندان خمینی اسمش را سه راه شهدا ( ضدانقلاب اسم آن را گذاشته اند سه راه مرگ) واقع در بین شهر شیمیایی نودشه – نوسود و به طرف چهار روستای دزآور – هانه گرمله – کیمنه و بیدرواز که در این سه راهی حدود چهار هزار شهید، از بهترین فرزندان کشور به شهادت رسیده اند به راحتی عبور می کنند!!؟
چرا چون فرزندان خمینی این مکان را دوست دارند ولی عده ای به بهانه گازوئیل کشی یا کالای قاچاق از این سه راهی ، به راحتی عبور و مرور می کنند و چون حدود 15000 هزار نفر در این 4 روستا زندگی و روزگار خود را می گذرانند و از ساعت 8 شب تا 8 صبح درب سه راه بسته و قفل و زنجیر می شود به مشکل بر می خورند. اگر احیاناً جانباز یا مادری در حال وضع حمل با آمبولانس یا وسیله شخصی بخواهد از آن مکان به طرف بیمارستان شهر تردد نماید پشت آن قفل و زنجیر می مانند تا حضرات یا شخصی که درب را قفل کرده آن را به میل خود باز کند و اگر خیلی خیلی دلش نرم یا مسلمان باشدو شیر پاک مادر خود را خورده باشد و اگر ساعتی طول نکشد و اجازه خروج را صادر کند، آن وقت شاید بتواند عبورکند!! وگرنه باید تا ساعت 8 صبح فردای آن روز، صبر کند و معطل بماند! درصورتی که قاچاقچیان و مفسدان اقتصادی و ضدانقلاب ها ظرف چند دقیقه با یک تماس تلفنی، راه را برای خود هموار می کنند و براحتی عبور می کنند.!!
همرزم عزیزم همه این چرا ها یک جواب کلی دارد و دها تبصره جواب کلی اینه مختصر و مفید ما ایثارگران را فقط برای روی مین می خواستند ما را برای جلوی توپ می خواستند و... ضمنا شما تاریخ که ورق بزنی می بینی که مشکل کارگذاران ما این بوده و هست که متاسفانه همیشه تا نک دماغشان دیدند و می بینند این گونه فکر می کنند که ای بابا کی دیگه جنگی در می گیرد امروزو عشق است ایثار گر کیلو چند البته من امیدوارم که هیچ جنگ دیگری در مملکت عزیز ما صورت نگیرد ولی واقعا ما را نقره داغ کردند واقعا مشکل ما قانون نیست بلکه قانون گریزی مسئولین مربوطه است مسئولی تو روز روشن پا رو قانون می گذارد و گردن کلفتی هم می کند و باز هم متاسفانه پستش هم بالاتر می رود دوست من درد اینجاست که ما جانبازان علاوه بر ضربات جسمی و مادی که خوردیم از نظر روحی هم درب و داغونمون کردند بزار یه نمو نه تعریف کنم دوست جانبازی تعریف می کرد که بعد از یکی از عملیاتها به شهرمان برگشتم یه شب بچه های پایگاه اومدند دنبالم تا برویم گشت اتفاقا یه مورد رفتم گرفتم که برای یک پسر بچه مزاحمت ایجاد کرده بود اون طرف چند روز بعد شلاق خورد بعد هم طبق معمول ما برگشتیم جبهه بعداز سالیان سال که جنگ تمام شده بود این دوست جانبازم می گفت که من شدم راننده تاکسی سرویس یک شب کسی را رساندم در خانه ایی از قضا اینجا خانه همان کسی بود که شلاق خورده بود چه خانه ایی قصر بود ضمنا اون صاحب خانه هم مرا شناخت وقتی که می خواستم حرکت کنم مرا صدا زد و با تحقیر چنتا چنتا چک پول ریخت تو ماشینم و گفت می دانم که وضع و روزی نداری هر وقت که کم آوردی بیا پیش خودم و اینجا اون دوست جانبازم بغضش ترکید و زد زیر گریه فقط یک کلمه به من گفت که اگر خمینی بزرگ زنده بود روزگار ما جانبازان این گونه بود ؟؟؟
